Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


zaterdag 31 januari 2015

On top

Het zat al een tijdje in de planning, maar kwam er steeds niet van: de bult op wandelen naar de 'uitkijktoren' die daar bovenop staat. Vandaar is er niet alleen gewoon een mooi uitzicht, hoewel de Martinitoren natuurlijk mooier is, je kunt vooral het patroon van het helofytenfilter zo mooi zien. 

Met de foto-opdracht 'on top' was geen smoes meer goed genoeg. Behalve dan dat het paard bovenop de Martini inderdaad ook een goed idee was. Maar met mooi weer, blauwe lucht zelfs, geen ontkomen aan. Dochter en hond gingen mee en het was heerlijk.

Hier zie je de bult het toren, terwijl wij welgemoed op pad zijn. 


De toren zelf van dichtbij. Bovenop een vlaggetje met Kardinge, wat ik wel een leuke 'touch' vind. 


Hier het helofytenfilter zo duidelijk te zien, Helaas groeit er inmiddels een boom voor. 


In de verte is de molen te zien, die ik anderhalve week terug fotografeerde voor een opdracht. 


 Aan de andere kant uiteraard de stad.


En een blije hond, op het strandje van de Kardingerplas. Als ik geweten had dat hij dat zo leuk vindt, had ik hem er al veel eerder mee heengenomen. 


Zo, nu lijkt het bijna een plog, een term die ik pas kort ken. 

vrijdag 30 januari 2015

Favorite food?

Wat was het vandaag fantastisch mooi weer. Het begon niet zo fijn, want de fietspaden waren erg glad. Toch was er gestrooid, zo bezworen mijn collega's mij. Om half 8 waren ze er al uit. Op de één of andere manier was het raar gaan opvriezen. Ik heb in elk geval een groot stuk gelopen, want fietsen met gladheid, dat lukt mij niet. Hoewel ik weet dat ik door moet trappen, weigeren mijn benen gewoon dienst. Die stoppen. Bijzonder genoeg was het op het terrein van mijn werk het gladst en daar ging ik bijna onderuit.

Graag had ik even een rondje met m'n camera gemaakt, want wat straalde de zon en wat schitterde de sneeuw. Het meer lag er geweldig bij. Maar mijn camera lag thuis en ik had werk te doen.

Aan de foto-opdracht kwam ik niet toe, misschien morgen nog. Ik heb toch niet echt een favoriet, qua eten. Vind bijna alles lekker en heb de ene keer zin in het éne, dan weer in het andere. En dat wisselt dan van chocolade tot snert, van appels tot zalm.

Wat wel leuk is om te delen: een kaartje uit Wit Rusland. Daar word je toch vrolijk van? Ik heb alvast een gratis lach genomen...


En mogelijk dat het weer morgen meezit, de voorspellingen zijn nog niet zo goed, zodat ik er alsnog met een camera op uit kan.

donderdag 29 januari 2015

Summer / Winter (mopperblog)

Oh hoe graag ik hier een zomers plaatje wilde plakken. Of, als het dan toch niet anders kon, een plaatje van veel sneeuw, waarboven een blauwe lucht en vooral veel zon. Helaas. Zo is de winter op dit moment niet. We hebben regen en hagel en sneeuw en dan weer regen en hagel enzovoorts. Dit alles meestal vergezeld van harde wind.

Dit resulteerde in onderstaande plaatjes. Helaas zijn ze genomen met mijn telefoon, want anders had ik de fietsers, worstelend tegen wind en natte sneeuw, dichterbij kunnen fotograferen op foto drie.





woensdag 28 januari 2015

Strange

De eerste keer dat ik dit apparaatje zag, vond ik het vreemd. Na enige uitleg, leek het me juist heel handig en schafte ik het aan. Dit was in een bloemenzaak en het is voor het snijden van bloemstelen.



Vandaag gebruikte ik hem voor de bloemstelen, waar hij het meest geschikt voor is: Tulpen.






dinsdag 27 januari 2015

Morning

Er komen weer verkiezingen aan. 18 maart mogen we weer naar het stembureau voor de Provinciale Staten. Daarnaast stemmen we dit keer ook voor de waterschappen. 

Al ongeveer 12 jaar zit ik nu op een stembureau bij mij in de buurt. Toen ik begon stemden we nog met een computer, tegenwoordig zoals bekend weer met potlood en papier. Terug in de tijd, gevoelsmatig. Om al dat stemmen in goede banen te leiden, krijgen de stembureauleden elk verkiezingsjaar instructies: wat mag wel en niet, welke identiteitsbewijzen zijn geldig en hoe tel je het handigst en snelst, zijn onderwerpen die aan bod komen. Voor oudgedienden gesneden koek, zou je zeggen, maar een opfriscursus is nog best handig, vooral als het gaat om de verschillen tussen stempas, kiezerspas en schriftelijke volmacht. En nu dus als extra's de Waterschappen. 


Veel mensen, aan wie ik dit vertel, weten helemaal niet dat daar altijd verkiezingen voor zijn. Eerlijk gezegd weet ik ook niet precies waar je voor kiest. Een kijkje op de website van de Kiesraad leert mij dit: "Het algemeen bestuur van een waterschap is vergelijkbaar met de gemeenteraad bij een gemeente. Dit algemeen bestuur stelt het beleid van het waterschap vast en controleert of het dagelijks bestuur dat beleid goed uitvoert. Het algemeen bestuur vertegenwoordigt alle belanghebbenden bij de taakuitoefening van het waterschap. De grootste groep van deze verschillende belanghebbenden zijn de ingezetenen van het waterschap." 

En ik maar steeds vertellen dat we een 'Dijkgraaf' kiezen. Dat is allang achterhaald, kennelijk! Hebben we dat ooit gedaan? Je kiest nu meer de 'richting' van een waterschap; gaan ze voor natuurbeheer of recreatie. Iets om je in te verdiepen dus. 

Vanmorgen had ik mijn cursus. En omdat ik tussen opstaan en werk niet echt tijd heb voor een fotomomentje, gebruikte ik de fietstocht. Het was heerlijk weer, gelukkig. 





Om in de sfeer van waterschappen te blijven: de cursuslocatie was naast de Oosterhaven in Groningen. Dit lag er bijzonder mooi bij vandaag. 







(foto's helaas gemaakt met de telefoon)

maandag 26 januari 2015

Three things

Via facebook kwam ik vandaag op het recept van een havermout-noten tussendoortje. Dit tussendoortje bestaat uit drie ingrediënten, te weten: havermout, noten en banaan. Kwam dat even goed uit. 


Mijn zoon en ik vonden het dermate lekker, dat de koek inmiddels (letterlijk) op is. 

zondag 25 januari 2015

Black and White


Foto's hebben niet altijd een uitleg nodig. Deze foto maakte ik donderdag. Eigenlijk in kleur, maar in zwart/wit vind ik hem ook heel mooi.

En dan hierbij de lijst van komende week, met de eerste dag van februari alweer.


zaterdag 24 januari 2015

Play time

Vanmorgen werden we wakker met sneeuw! Buiten uiteraard. En ja, het was voorspeld, maar zoveel had ik niet verwacht. 

Sneeuw is natuurlijk een leuk onderwerp voor play time, dat is buiten goed te zien. Kinderen maken sneeuwpoppen, sleeën, gooien sneeuwballen met elkaar en hun ouders. Ikzelf ben niet zo'n sneeuwliefhebber, hoewel ik het wel mooi vind, maar de hond wordt er wel speels van. Helaas snapt onze hond het concept 'spelen' nooit zo goed. 

Dus, terwijl ik buiten moeite stond te doen met één hand sneeuwballen te gooien terwijl ik met de ander het fototoestel voor m'n neus (oog) balanceerde, keek hij mij vooral vragend aan van "Wat?.. gaan we niet naar huis?" 



Misschien had ik deze fotokans ook na zijn eten moeten uitbuiten, want bij het tweede rondje speelde hij, geheel tegen zijn gewoonte, met verschillende hondjes. Ook wit. En die vallen dan ineens verbazend goed op, op de witte achtergrond. Maar toen lag mijn fototoestel dus thuis. 

Binnen hebben dochter en ik nog wat moeite gedaan, maar als Milo het touw zo'n drie keer opgehaald heeft, vindt hij het wel genoeg. Hij vraagt zich dan enigszins verongelijkt af, zo lijkt het, waarom we dat ding steeds weggooien, terwijl hij het net opgehaald heeft. Ik kreeg hem dus helaas niet scherp in beeld. 


vrijdag 23 januari 2015

Ver weg?

Van de week liet ik in een blogje het uitzicht door het raam van onze vergaderzaal zien. Vandaag is er eigenlijk geen uitzicht, zo te zien. Geen meer, geen zwanen of meeuwen. Het is wit tot de horizon.


Ongeacht het weer, de jongens en meisjes van de opleiding 'uniformberoepen' moeten gewoon trainen. Dagelijks lopen ze rondjes rond het meer en weer of geen weer, ze gaan zwemmen! (vandaag even niet)

Something far away

Mijn fietstocht van afgelopen woensdag gaf genoeg inspiratie voor deze foto. De foto is dan ook van die dag.

Op de eerste foto zie je ver weg de Martinitoren, boven het meest rechtse voorste paaltje. Ik maakte de foto tussen Thesinge en Garmerwolde.


Op de foto's hieronder een groepje reeën, redelijk ver weg, zoals op de eerste foto te zien is, maar gelukkig heb ik een telelens.



donderdag 22 januari 2015

Collection

Vanwege de reparatie van aardbevingsschade zit mijn collectie giraffes nog in een grote doos. Daarom vandaag mijn theecollectie op het werk. Thuis zijn er nog meer smaken en is er ook losse thee. Ik drink wat af, zo op een dag, en dan vind ik variatie wel prettig.

De twee bovenste zijn nieuw en erg lekker, vind ik. Wat wel opvalt is dat naam en productinformatie op thee kennelijk in het Engels hoort te zijn. Het is echt allemaal in Nederlandse supermarkten gekocht.


woensdag 21 januari 2015

In a row

Voor vandaag was mijn plan een typisch Nederlands plaatje van een rijtje knotwilgen met een windmolen op de achtergrond. Het is mooi weer, dus ik pakte de fiets en ging op pad.

Wat blijkt: een dergelijk plaatje is lastig te vinden voor een landschap, dat als typisch Nederlands gekarakteriseerd wordt. Uiteindelijk heb ik dus maar gekozen voor alleen de windmolen, met een rijtje aalscholvers op de wiek en rijen met bomen op de achtergrond.


En voor het idee heb ik ook nog wat knotwilgen gefotografeerd.



 Andere foto's die ik maakte, zijn uitstekend geschikt voor de opdrachten de komende dagen. Zo heb ik een collectie plaatjes met windmolens en ik heb windmolens in de verte, maar ook de Martinitoren heel vaag.

dinsdag 20 januari 2015

Window

Het gebouw van mijn werk staat aan de rand van een natuurgebied. Toen het gebouwd werd, vroeg ik dan ook telkens weer of ik alsjeblieft uitzicht op het meer mocht. Helaas, de werkgever had andere plannen. Het gebouw moest een ingang aan de zijkant en de administratief medewerker (ik dus), die tevens de balie bemenst, zit bij de ingang. Mijn uitzicht is de parkeerplaats met loods en in de verte een vuilstort.

Had de werkgever mij mijn zin gegeven, was wat op deze foto's te zien is, mijn uitzicht geweest. Waarschijnlijk had ik dan een fototoestel op statief naast mijn bureau gehad om regelmatig foto's te maken. Daarnaast een verrekijker, want er vliegt en zwemt ook van alles.


Vandaag zag het er wat grauw en kaal uit, maar het is me vaak opgevallen dat de kleuren wisselen per dag en per uur. Het verveelt in elk geval nooit! Nu zit hier de vergaderzaal en uit zelfbescherming zit ik tijdens vergaderingen met de rug naar het raam. Zo let ik nog een beetje op.


zondag 18 januari 2015

Today is

We waren bij mijn zus en haar gezin vandaag. Gisteren reden we heen in de stralende zon, om de verjaardag van mijn oudste nichtje te vieren. Drieëntwintig jaar alweer.

Vandaag was het vies weer. Sneeuw vanmorgen, dat al snel overging in miezerregen. Een goede dag om spelletjes te doen dus.


Van mijn zus kreeg ik ook alvast een verjaardagscadeautje. Niet dat ik binnenkort jarig ben, maar ze had het al in huis en wilde het graag geven: een glazen bol voor speciale effecten bij het fotograferen. Spelen met een spelletje dus. Leuk! Misschien kan ik er ook nog mee gaan waarzeggen.





En natuurlijk de opdrachten voor de komende week.

zaterdag 17 januari 2015

Jump

Mijn dochter staat binnenkort met een interview in een tijdschrift. Mij is gevraagd de foto's bij het artikel te maken. Vanwege de opdracht van vandaag, wilde ze wel één keer voor me springen. We gingen naar het schoolplein van haar vroegere basisschool.



Overigens kwam ik er op weg naar het schoolplein achter, dat er al wel sneeuwklokjes bloeien in de wijk. Een tuin naast het schoolplein stond er vol mee. En eerlijk, dat had ik kunnen weten natuurlijk. Bijna acht jaar lang passeerde ik wekelijks deze tuin.

Hier zijn ze dan!

vrijdag 16 januari 2015

Klein intermezzo

Kijk dan hoe mooi mos is! Een microwereldje. (ja, dat is dubbelklein, dat weet ik)


Het zonnetje erop maakt het natuurlijk helemaal af.

Nature

Ongeveer 10 jaar terug las ik een artikel, waarin de schrijver het had over bloemetjes die te vroeg bloeiden en vogeltjes die te vroeg nestelden. Heel slim vertelde hij aan het eind van deze alinea pas, dat het om een ruim 100 jaar oude quote van dr. Jac. P. Thijsse ging. Net als wij dat jaar had men kennelijk ook rond 1900 een erg zachte winter. Toch werd de 20e eeuw duidelijk later weer kouder, de winters werden weer winters en de oudere generatie (waar ik mezelf ook ineens toe mag rekenen) herinnert zich 'de ijslaag in de sloten en een dik pak sneeuw op straat.' Vijftien keer was er een Elfstedentocht, in 1997 de laatste.

De hazelaar staat wél in volle bloei
Momenteel hebben we weer een warme winter. We vergeten dan snel dat het twee jaar terug nog lang koud was. Na een aantal winters met veel sneeuw, was er voor het eerst in jaren weer sprake van een Elfstedentocht. Op het nippertje werd deze afgezegd, met de tranen op nationale televisie van Erben Wennenmars, die de teleurstelling van de natie, of in elk geval van Friesland, leken te verbeelden.

Het lijkt duidelijk, de cijfers spreken voor zich, het klimaat verandert. De aarde warmt op. IJskappen smelten en er bloeien sneeuwklokjes in januari. Tenminste, dat heb ik op twitter gezien. Aan alle kanten wordt opgeroepen rekening te houden met het klimaat, want wij mensen, wij geven onszelf de schuld. Broeikaseffect door industrie, ik denk dat Jac. P. Thijsse ook al zoiets bevroedde.

Je kunt me naïef noemen, maar ik ben er niet volledig van overtuigd dat deze opwarming 'onze' schuld is. Mogelijk versnelt de industrie het een en ander, maar we hebben toch allemaal geleerd over de ijstijden van duizenden jaren terug en oerwouden waar nu de Noordzee is. Men spreekt zelfs over een kleine ijstijd tussen de vijftiende en negentiende eeuw, de periode waarin Hendrick Avercamp zijn beroemde schilderijen maakte, met winterse taferelen. Is het  niet juist naïef te denken dat 'wij mensen' deze klimaatschommelingen tegen kunnen houden? Is het niet een beetje arrogant te denken dat de cyclus van de aarde op zal houden, omdat er mensen zijn? Daar mijmer ik zo af en toe over. Niet dat ik sta te juichen over een klimaatsverandering, waardoor de zeespiegel stijgt en het wonen in Groningen onmogelijk wordt. Op een ijstijd zit ik al helemaal niet te wachten. En natuurlijk is rekening houden met de natuur en je gedrag ten opzichte van die natuurlijk alleen maar toe te juichen.

Speciaal voor de foto-opdracht 'Nature' ging ik op zoek naar deze hele vroege lentebodes. Met een omweg ging ik naar huis, om op dé plek in de wijk, waar in het voorjaar een zee sneeuwklokjes een genot zijn voor het (mijn) oog, de lentebodes te kunnen fotograferen. Ik zag niets. Niet eens de groene sprietjes, het begin van het plantje. Ook de gele krokus, eveneens een vroegbloeier, liet zich nog niet zien. Alleen van het speenkruid zijn de plantjes al veelvuldig zichtbaar, misschien binnenkort een zee van gele bloemetjes? Of krijgen we toch eerst nog sneeuw. Het is tenslotte nog maar januari.


donderdag 15 januari 2015

Old

"Ik weet wel wat, maar dat zeg ik maar niet", aldus mijn (liefhebbende?) zoon, toen ik hem om ideeën voor het onderwerp vroeg. Ja, inderdaad, hij bedoelde een selfie. De schat.

Dus keek ik maar verder rond. En als ik bij mij in huis rondkijk, zie ik al snel boeken. Oude boeken. Geweldig! Zoals ze ruiken, het taalgebruik en ook de herinnering. De boeken links: 'Het warme Vossehol', 'Pinkeltje' en 'De honden van prof. Poespas' zijn van mijn moeder en oom geweest. Mijn oma las ze voor op die heerlijke woensdagmiddagen dat zij op mij paste, terwijl mijn moeder werkte. Later las en herlas ik ze zelf meerdere malen.

De boeken rechts heb ik later tweedehands gekocht. Klassiekers; 'Onder moeders vleugels' en het vervolg daarop 'Op eigen wieken'. 'Ivanhoe' van Sir Walter Scott, wie kent hem niet? 'De Talisman' van diezelfde schrijver zegt me dan weer helemaal niets. Tot mijn schande moet ik zeggen, dat ik hem ook (nog?) niet gelezen heb.

Het beeldje heb ik geërfd van  mijn andere oma en vond ik er wel mooi bij passen.


woensdag 14 januari 2015

New

Een paar dagen terug grapte een mede PAD'ster, uit Groningen nota bene, dat de opdracht van die dag haar 'dwong' chocolade te kopen. De opdracht was 'Hello' en dat stond ook op de chocolade.

Aangezien deze chocolade bij een Nederlandse supermarkt gekocht was, en de smaak mij wel aanstond, besloot ik vandaag eens te kijken of onze supermarkt dit merk ook heeft. Dit bleek niet het geval, maar mijn teleurstelling was niet echt heel groot. De betreffende supermarkt had namelijk wél chocolade die perfect past bij de opdracht van vandaag. Dus géén foto van mijn nieuwe schoenen (die heel comfortabel zijn, maar er nu eens niet zo uitzien) of zonnepanelen. Jammer hoor.



Ik kocht ook gelijk nieuwe thee. Geen idee of het merk echt heel nieuw is, voor mij in elk geval wel. De smaaktest is al gedaan en het was een goede aankoop.


maandag 12 januari 2015

Bright

Bij het woord 'bright' dacht ik gelijk aan Gizmo, die niet tegen vel licht kan en 'bright light, bright light' piept, wanneer hij daaraan blootgesteld wordt. Maar hoe laat ik dat zien?

Nou, zo dus.
 
Kan ik gelijk eens mijn verbazing uiten over het feit dat mensen hun flitser nooit uitzetten bij het maken van een 'selfie' in de spiegel.

zondag 11 januari 2015

I see

Meer dan 10 jaar terug maakte mijn moeder samen met mijn kinderen een stel grappige poppen van bloempotten. Ruim 10 jaar stonden deze poppen in de tuin op een stellingkast. "Staan die daar nou nog?" vroeg mijn moeder laatst. Zij is niet zo van het bewaren. Mogelijk was ze verbaasd dat ik die poppen écht grappig en leuk vond. Dat kan ook nog. Of ze schuift het weer op mijn gebrek aan opruimwoedes.

Gisteren maakte de wind een beslissing voor mij. De poppen waaiden om. Geen idee waarom dat nu ineens zo gebeurde. Het is niet zo dan dat het nu veel harder waait dan het de afgelopen 10 jaar gedaan heeft. "Mooi, kun je ze nu weggooien" was mijn moeders reactie, toen ik het haar vertelde. Ook de kinderen reageerden vrij lauw met een "Oh, oké" zoals pubers dat kunnen. Kennelijk ben ik de enige, die treurt om deze huisvlijt van weleer.


Ze zijn vast wel te repareren, maar misschien is hun tijd gewoon geweest.

Ik zag ook de foto-opdachten van de nieuwe week.

zaterdag 10 januari 2015

Hello

Ik fietste langs dit hek vanaf mijn eerste dag op de havo, nu zo'n 35 jaar terug. Ik kwam ook diverse keren in het ziekenhuis, waar dit hek omheen staat. Vorig jaar keek het me ineens aan. Verhip, een gezicht! Nu zie ik het steeds als ik erlangs kom. Grappig, zoals dat gaat. 


Het hek staat rond het UMCG, vroeger het Academie Ziekenhuis Groningen. Wat ik erg mooi vind aan deze kant van het ziekenhuis, is dat je verschillende bouwstijlen naast elkaar ziet, uit diverse tijdsperiodes, te beginnen met de leeuwen, die de toegang markeren. Naast deze ingang staat ook nog een gezonde tamme kastanjeboom, waar ik elk jaar wat kastanjes zoek. 


vrijdag 9 januari 2015

Pattern

Sinds een paar jaar hebben we in de binnenstad van Groningen eigen putdeksels met de Martinitoren erop.

Ik vind het geweldig. In andere steden ben ik zodoende ook meer op putdeksels gaan letten en ik heb ze zelfs gefotografeerd. Ja, dan kijkt mijn familie me altijd even raar aan, maar ze zeggen er niets (meer) van.


donderdag 8 januari 2015

Landscape

Voor de opdracht van vandaag wilde ik een typisch Nederlands landschap: groene weilanden, een molen, een dorpje op de achtergrond en hopelijk nog ergens een boerderij. Koeien lukt in deze tijd van het jaar niet, maar ze waren een leuk accent geweest.

Voordat ik op pad ging voor deze opdracht, moest ik mijn fiets in de stad ophalen. Omdat ik mogelijk met omweg langs weilanden/molen/boerderij zou fietsen, ging het fototoestel mee. Het regende, (dat doet het nog steeds) maar de stad zag er mooier uit dan ooit. Regen geeft een apart en ongelooflijk Nederlands effect. Glimmend nat, plassen, fietsers in regenkleding. Bovendien zijn al die fietsen in de binnenstad natuurlijk typisch Nederlandse onderdeel van het stadslandschap.

Tot mijn verrassing vond ik de regen dit keer helemaal niet erg.

En dan hier de foto's. De eerste is dé foto van de opdracht: de Oosterstraat. De onderkant van de toren zal na de bouw van het Forum niet meer te zien zijn. Nu vult eigenlijk een schildering op een schutting de toren aan.

Oosterstraat Groningen
Deze foto maakte ik van ongeveer hetzelfde standpunt de andere kant op, richting Radesingel. Nog meer fietsen.


Hier zie je de toren wat dichterbij. Ik vond het kerstverlichtingsornament rond de klok wel een leuk accent. En minder fietsen, maar wel opvallend tegen een paal, zoals op zoveel plekken in Stad.

En het gemeentehuis met de Grote Markt. De kleur is niet aangepast met fotoshop.