Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


dinsdag 24 november 2015

Gecertificeerd

Een jaar terug schreef ik erover: ik mocht een cursus gaan volgen. Ik koos voor het schrijven van Columns en Blogs. Twee weken later volgde de eerste les. Een nieuwe pagina, heel spannend.

Vorige week woensdag, ruim een jaar later, sloot ik de cursus af. Het was een fijne cursus, maar zeker in het begin niet wat ik verwachtte. Zo gingen de eerste vier modules wel over schrijven, maar niet over columns en/of blogs. Meer over schrijven in het algemeen en fictie in het bijzonder. Dat was nieuw, dat was anders. Dat is ook niet wat ik ambieer, weet ik nu, hoewel ik wél leuke dingen heb geschreven waar ik misschien nog eens wat mee wil doen. Als ik echt niet weet wat, gooi ik ze op dit blog.

Een wijsheid van Godfried Bomans kwam regelmatig langs: 'schrijven is schrappen'. In de eerste opzet overschreed ik namelijk met grote regelmaat het maximaal toegestane aantal woorden. Dan kijk je kritisch wat weg kan en hoe er ook geformuleerd kan worden. Iets wat je met eigen werk en blog eigenlijk nooit doet.

De laatste twee modules gingen alleen maar over columns en blogs.  Hier, op deze pagina, is er verder weinig van de cursus terug te vinden. Ik startte een aparte blog over leven met pijn. Want dat doe ik op dagelijkse basis. Het voelde eng en raar en kwetsbaar om dat met de wereld te delen, want meestal wil ik het er niet over hebben. Laat mij maar schuiven, mijn ding doen, en dat dat niet altijd even makkelijk gaat, is mijn probleem. Het schrijven hierover bleek minder moeilijk dan gedacht. Het is niet altijd kommer en kwel, gelukkig. Inmiddels gaat het ook over wat mij opvalt in de media op het gebied van gezondheid en hoe zich dat verhoudt tot mijn leven en de pijn.

Maar nu ben ik dus klaar. Gecertificeerd Columniste en Blogster. Het voelt raar. Leeg ook, want ineens hoef ik niets meer. Schrijf ik nu anders, leuker of beter dan een jaar terug? Ik zie het zelf niet. Natuurlijk ben ik voor een blog als dit wat kritischer (en ik kan gevoelsmatig de toon niet treffen) Het gaat ook makkelijker  wanneer een onderwerp mij pakt of raakt. Heel anders dan wanneer ik 'weer eens wat moet', maar ik ben wel op mezelf aangewezen voor deadlines, onderwerpen en maximaal aantal woorden. Gelukkig is de fotografie er nog, wat ik hier blijf publiceren. En misschien dat ik ooit de blogs samenvoeg.

Ondertussen ben ik aan het kijken wat ik volgend jaar voor cursus kan gaan doen, want weer leren voelde erg goed.

donderdag 19 november 2015

Fauna

Deze kever vond ik tijdens de vakantie in Portugal. Dood, gelukkig. Verder heb ik er niet teveel bij stilgestaan dat er dus ook levende exemplaren rond zullen lopen daar: neushoornkever.

Neushoornkever

woensdag 18 november 2015

Flora

Ooit, heel lang geleden, begon ik samen met een vriendin aan de Rijks Hogere Tuinbouwschool in Utrecht. Hiervoor hadden wij de "Flora van Nederland" nodig, om planten te kunnen determineren, aan de hand van aantal blaadjes, stampers en vele eigenschappen meer. Ik herinner me nog goed dat ik een plantje determineerde en bij hondsdraf uitkwam. Nou wist ik hoe hondsdraf eruit zag en ik wist zeker dat dat niet dit plantje was. Erg goed bleek ik er dus niet in te zijn.

Het boek heb ik nog steeds en daar moest ik gelijk aan denken. Eigenlijk is dit niet mijn boek, die heeft bovengenoemde vriendin. Ik heb die van haar. Foutje bij de verhuizing, maar dat vonden we zo grappig, dat we het maar zo hebben gelaten.

Flora

dinsdag 17 november 2015

Triangle

Ik kon vandaag echt geen driehoeken vinden en zat te denken aan halve vierkanten om er toch nog wat van te maken. Toen merkte een vriendin op facebook op, dat het vandaag Licor Cuarante Y Tres, oftewel Licor 43, dag is. Want: 17 + 11 + 15 = 43.

Wel grappig, natuurlijk, en toevallig had ik ook nog een driehoekig likeurglas. Eigenlijk een champagneglas, denk ik, maar het ís een driehoek.

Licor Cuarante Y Tres

maandag 16 november 2015

Bottle

Om een beetje in de sfeer van gisteren te blijven: een liefdesdrankje. Zowel Dwaaloog als dit flesje zijn van mijn dochter.

Lovepotion

zondag 15 november 2015

Flying

Rotweer vandaag. Lekker binnen gebleven, maar wat vliegt er dan? Nou, Alastor "Dwaaloog" Dolleman, uiteraard.

Dwaaloog Dolleman
 
 
Tevens hierbij de opdrachten van de komende week
 
 

zaterdag 14 november 2015

One word: Peace!

Gisterenavond nog had ik allemaal plannen voor het woord, dat ik inderdaad gisteren had moeten fotograferen. Ik was gisteren 'lost for words', de inspiratie kwam pas laat. Vandaag, bijzonder genoeg met de opdracht 'Peace', had ik alleen dát woord in gedachten. Of, eigenlijk twee: Love and Peace.

Liefde en Vrede. Ik kan er niet bij dat er mensen zijn, die er anders over denken. Mensen, die denken dat met geweld hun vrede te bereiken is. Hun vrede, die in onze ogen zeker geen vrede is, omdat  binnen hun gelederen geweld en onderdrukking normaal is. Dat is niet mijn vrede.

Denkend aan vrede en de verschrikkingen in Parijs, maakte ik deze foto.

Peace

donderdag 12 november 2015

Curly

Bij de opdracht 'krullerig' denk ik gelijk aan mijn haar. Een foto zoals de profielfoto van dit blog, bijvoorbeeld. Overigens best een lastig beeld om te maken.

red ribbonMaar toen liep ik met de hond in het park en zag dit verpakkingslint in de boom hangen. Een mooi contrast, vraag me af waarom het er hing. Een speurtocht? Of een vergissing?

Ook deze foto was lastig te maken. Het waaide een beetje en zo'n lint is natuurlijk een makkelijke prooi voor een windvlaag. Bovendien had ik (weer eens) alleen mijn telefoon bij me. Terwijl ik moeizaam, bijna op de tenen staand, bezig was met het focussen van het beeld, een beetje slingerend met de wind mee, trok de hond ongeduldig aan zijn riem.

Dat dit nog gelukt is, mag misschien wel een unicum genoemd worden.

woensdag 11 november 2015

Blank

Ik zag ze overal op internet en het leek me geweldig: een kleurboek voor volwassen.

Ik had al een kleurboekje met mandala's en daar kleurde ik af en toe in, maar ik wilde wel wat anders. Dus ik ging op zoek in boekhandels. Er waren een paar en 'de Geheime Tuin' trok me wel aan. Toch..., zou ik er wel wat mee doen? Ik twijfelde, dus verliet de winkel zonder deze aankoop. (wel een ander boek en vást wat kaartjes)

Thuis bleef het kriebelen, ik keerde terug en kocht het boek. We zouden met vakantie gaan en kleuren zou daar een leuke bezigheid zijn. Dit is ruim 2 jaar terug. Ik heb welgeteld één keer gekleurd. De rest van het boek is nog blank.

Kleurboek voor Volwassenen 'de geheime tuin'

dinsdag 10 november 2015

Golden

Met de opdracht van gisteren, distraction, wist ik niet wat te doen. Misschien werd ik wel teveel afgeleid. (haha, slechte grap) Vandaag bleef ik rondkijken en vond de kikker. Met kroon!

Cutie!

Frog with Golden crown

zondag 8 november 2015

Wooden

Sja, waar denk ik dan gelijk aan? Wooden shoes. Mijn eigen klompen, die ik altijd gebruikte in de tuin. Helaas heb ik ze in de tuin laten staan en weer en wind deden hun werk.

Toen ik 9 jaar was, kreeg ik mijn eerste klompen van een vriendinnetje, die er zelf heel veel op liep. Geweldig vond ik dat, hoewel erop lopen in het begin nogal pijnlijk was. In later jaren kocht ik graag klompen bij een echte klompenmaker, die ze gelijk kon aanpassen aan het verschil in grootte van mijn voeten.

Maar, het nare van klompen is dat je erop moet blijven lopen. Doe je dat niet, dan zullen ze de eerste tijd je wreef mishandelen. Voor spitten in de harde Groningse klei zijn ze ideaal.

Klompen
 
 
En dan hier nog de opdrachten voor komende week. Ik vind ze lastig, moet ik zeggen.
 


zaterdag 7 november 2015

Quote

Deze quote vond ik wel mooi. Ik heb wel even moeten zoeken, had vele ideeën, maar geen plaatje erbij. Deze kraanvogel is gemaakt door m'n dochter. Ze heeft stapels op haar kamer. Een lerares van haar maakte er vele, ter nagedachtenis aan de overledenen van de MH17.


Origami Kraanvogel

vrijdag 6 november 2015

Face - gezicht

Gisteren passeerde ik haar voor het eerst in het echt: Vrouw Wichers. Ze staat in de H.L. Wicherstraat en bewoners zijn dol op haar. Ik ook! Ik had al vaker afbeeldingen van haar gezien en was altijd enthousiast. Er straalt kracht van haar uit en toch is ze lieflijk in haar bloemetjesjurk. Ze is niet modieus slank, maar wel mooi. Ze heeft geen gezicht, waardoor ze mooi past bij de opdracht van vandaag. Een gezichtloze sterke vrouw, in een herkenbare houding.

Zoals eerder deze week moet ik er weer bij noemen, dat ik helaas mijn fototoestel niet bij me had, maar gelukkig was het mooi weer. Dan voldoet mijn telefoon op zich ook wel. Een beetje bewerking in Picasa, vooral bijsnijden en wat belichting, doet dan de rest.

Vrouw Wichers
Vrouw Wichers in de H.L. Wicherstraat
Voordat ik eraan dacht dit beeld te gebruiken, had ik nog een paar vrolijke gezichten op mijn werk gefotografeerd. Ja, weer met de mobiel. Wat zijn ze leuk he.



Met de opdracht van gisteren '6 uur' kon ik niet zoveel. Ik heb altijd wat last met foto's van tijdstippen.

woensdag 4 november 2015

Childhood - kindertijd

Een onderwerp dat mijn hoofd goed op gang bracht: wat ga ik doen? In gedachte ging ik door mijn huis: heb ik nog ergens een speelgoedje staan uit mijn verre kindertijd, dat mooi fotograferen is? En kan ik daar makkelijk bij? Of neem ik een foto uit mijn kindertijd, zelf gemaakt uiteraard. Op mijn 8e verjaardag kreeg ik mijn eerste fototoestel en hoewel we toen lang zoveel foto's niet maakten als nu, heb ik toch een leuke collectie.

Ondertussen was ik druk met andere zaken, dus de foto raakte een beetje in het gedrang. Het werd een moetje. Totdat ik langs deze kast liep. Boeken uit mijn kindertijd én die van mijn moeder. Een aantal van die boeken lazen mijn kinderen ook nog: Enid Blyton 'natuurlijk' zou ik bijna zeggen. Het leuke van die boekjes is, dat ze internationaal aanspreken.

Snel maakte ik met mijn telefoon een foto. Hij verdient geen schoonheidsprijs, maar het is wél een substancieel onderdeel van mijn kindertijd geweest. Het is niet goed te zien is, maar een aantal zijn redelijk kapot gelezen.

Kinderboeken Enid Blyton

dinsdag 3 november 2015

Cutlery

Cutlery, een mooi woord voor bestek in het Engels. Ik gebruik eigenlijk altijd 'utensils' dus ik moest deze even opzoeken. Waar staat het precies voor?

Cutlery staat ook voor 'snijwerktuig' en ik dacht gelijk aan dit apparaat: een opklapbare guts van mijn opa. Ik heb hem deze nooit zien gebruiken, maar als ik het zie, zie ik zo opa's enorme kelder voor me met zijn werkbank. Je kwam in de kelder door de onderkant van de trap op te klappen. Als kind vond ik dat al bijzonder.



Dit is het hele apparaat.

Contrast

Gisteren plaatste ik hier een foto van mist. Vandaag trok deze mist in de middag ineens op. Ik besloot op dezelfde plek nog een foto te maken, voor het contrast.

maandag 2 november 2015

Mist

Lord Voldemort is (weer) herrezen, Dementors bewegen zich (weer) vrij rond, er hangt wekenlang een dichte mist, wat zorgt voor een akelige, bijna griezelige, bedompte sfeer.

Ja, ik ben weer aan het lezen in Harry Potter en het weer past zich daar uitstekend bij aan. Tenminste, bij het deel waar ik op dit moment ben: Harry Potter en de Halfbloed Prins. Normaliter heb ik het gevoel dat het buiten hetzelfde weer is als in het boek, dat ik op dat moment lees, ook al is dat niet het geval. Zo wilde ik wel eens met warm weer binnen gaan zitten met een deken over, omdat het in mijn boek sneeuwde. Nu is het eventjes gewoon waarheid.

Mist duurt meestal niet zo lang, maar het weer in het boek verandert nog sneller. Ik sla pagina's om en voor ik het weet is het midwinter. In het Engeland van Harry sneeuwt het. Daar zijn wij nog niet aan toe. Na een week van mist kunnen wij ons verheugen op nog 2 wazige dagen, aldus weeronline. Op woensdag krijgen we eindelijk weer zon.

Mist


Vandaag besloot ik weer te beginnen met een foto per dag. 'Flat' is de opdracht. Plat, zoals ons land. Door de mist is dat niet zo goed te zien. Verre uitzichten verworden ineens tot een kleine wereld. Een wereld waarin geluiden dichterbij klinken en geuren zich aan je opdringen. Je weet dat er nog een hele wereld achter de laaghangende bewolking is, maar nu is alles dichtbij. Hoewel ik liever zon zie, levert het wel mooie plaatjes op.  Gelukkig is deze mist een natuurverschijnsel en geen bijproducten enge, ziel-etende monsters.

De opdrachten voor de rest van de week? Dit zijn ze.