Toen ik 9 jaar was, kreeg ik mijn eerste klompen van een vriendinnetje, die er zelf heel veel op liep. Geweldig vond ik dat, hoewel erop lopen in het begin nogal pijnlijk was. In later jaren kocht ik graag klompen bij een echte klompenmaker, die ze gelijk kon aanpassen aan het verschil in grootte van mijn voeten.
Maar, het nare van klompen is dat je erop moet blijven lopen. Doe je dat niet, dan zullen ze de eerste tijd je wreef mishandelen. Voor spitten in de harde Groningse klei zijn ze ideaal.
En dan hier nog de opdrachten voor komende week. Ik vind ze lastig, moet ik zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten