Intermezzo

De afgelopen dagen even geen inspiratie voor foto's. Misschien komt dat nog, dan plaats ik ze later.

Ik ontving wel leuke kaartjes uit Rusland. Dan plaats ik die maar.

Leuk he.

I do this every day

Ik ben er zo blij mee: wordfeud.

Vroeger kon ik echt al genieten van scrabble, maar niemand die het met me wilde spelen. Nu speelt bijna iedereen de app. Heerlijk toch! En op een moment dat het je uitkomt. Ik speel het met verschillende mensen. Vaak op deze stoel met de hond op schoot.

Heck yes!

De uitdrukking geeft mij een beetje 'wat kan het schelen'-gevoel. Vandaar.. Ik heb mijn teennagels lekker felrood gelakt, ook al zal niemand ze voorlopig zien. Het is tenslotte herfst, het wordt steeds kouder en dus houden we sokken schoenen aan. Maar het geeft me zo'n heerlijk zomers gevoel, als ik in de douche sta en ik zie rode nagels.

Place

Dit nieuwe 3D-filmtheater infocentrum is pasgeleden geopend. Ik vind het een geweldig gebouw, wil er ook graag eens heen!

Het staat op een plek, dat voorheen een slechte bezochte buurt was. Inmiddels is het helemaal opgeknapt en zijn er veel activiteiten, vooral op het creatieve gebied. Echt leuk.

Made me smile today

Waar ik bijna elke dag om kan lachen is de hond. Hoe hij me aankijkt, koppie scheef, of hoe hij op de bank ligt. Op deze foto is hij vol enthouasiasme aan het blaffen en springen, omdat we het woord 'eten' genoemd hebben.

8 O'Clock en een mistige morgen.

Vier dagen in de week ben ik om acht uur in de morgen op mijn werk. Niet op woensdag. Gelukkig maar, op het werk zou ik zo geen leuke foto weten.


Op mijn vrije woensdag loop ik rond acht uur meestal met de hond. En op deze mistige morgen was dat hét moment voor een foto. Ik genoot zo van het weer en de omgeving, dat ik besloot na de woensdagse koffieochtend te gaan wandelen. Ik maakte een flinke omweg, in de hoop wat speciaals te zien.

Er zijn mensen, die zeggen dat fotografen zo bezig zijn met dé foto, dat ze vergeten van het moment en de omgeving te genieten. Ik kan me wel voorstellen dat je zo denkt. Daarom zorg ik er op vakantie voor dat ik niet alleen bezig ben met dé foto, maar ook even stilsta bij de omgeving. Dat ik me bewust ben van de warmte van de zon, mogelijk de lichte bries en de plek waar ik sta. Hoe bijzonder bijvoorbeeld de historische waarde is, hoe het er vroeger uitgezien zou hebben.

Bezig zijn met dé foto kan ook andersom werken. Wanneer ik aan het wandelen ben, kijk ik continue om me heen wat ik zie, wat bijzonder is, wat afsteekt en wat speciaal zou zijn; wat dé foto zou maken. In gedachten zie ik het beeld al voor me. 

Misschien herken je dat: een lichte nevel tussen de kale boomstammen, herfstkleuren op de grond en daartussen de alerte kop van een ree. Of: het donkere water van de brede sloot, daarboven lichte mist, geel riet dat scherp contrasteert langs de randen en het felle blauw van een ijsvogel op een overhangende tak. Ja, in gedachte, of in herinnering, zie ik het allemaal wel voor me. Helaas kun je een herinnering of gedachte niet fotograferen. In werkelijkheid zag ik vanmorgen alleen de mist, bomen en het water, met het scherp contrasterende riet.

Ondertussen ben ik me er goed van bewust dat ik, ook met fototoestel in de hand, dé foto misschien niet eens kan maken, ook al vliegt daar die ijsvogel of staat daar het ree. Deze dieren zijn zo schuw en zo snel weg, zelfs met fototoestel in aanslag ontkomen ze je nog. Daarom stond ik vanmorgen met de handen in de zakken te genieten van de vlugge staartmeesjes, een grote bonte specht en een fuut in de verte. Pas het derde wegvliegende eendenpaar probeerde ik door de lens te vangen. Foto's maakte ik wel van de nieuwsgierige koeien en ongeïnteresseerde schapen, die zich rustig door het weiland voortbewogen. Afwisseling van asfalt, bomen, gras en mist.

Aan het eind van de wandeling was het wel genoeg geweest met de mist. Gelukkig vond de zon dat ook.

Novemberchallenge

Ik kom er net achter dat ik het maandoverzicht nog niet geplaatst had. Voor de verdwaalde meelezer, hier de opdrachten voor november, zodat iedereen weer weet wat er kan komen.

Can't live without

Gevoelsmatig zijn er veel dingen, waar ik niet zonder zou kunnen. Mijn gezin met stip op één. Daarna ga ik denken aan koffie, thee, chocolade, boeken, internet, fotografie en nog veel meer.

Technisch zijn de énige zaken waar een mens echt niet zonder kan: water, zuurstof en eten, maar dat is wel een heel minimaal lijstje.

Weather

Na het mooie weer van gisteren, viel het vandaag tegen. De voorspelling was 'half bewolkt en droog' maar het werd volledig donkergrijs bewolkt met regen. Toegegeven, ik heb zon gezien, maar toen was ik aan het werk.

Er waaide ook een prettige wind. Niet continue, tijdens het wandelen voelde ik het in golven aankomen. Dit probeerde ik te vatten in het riet van een helofytenfilter in de buurt. Lastig. Erg lastig. Ook doordat een volgende vlaag niet te voorspellen was.

I saw this

Het is ongewoon mooi herfstweer. Wandelend in T-shirt met vest vroeg ik me af of ik me niet te warm gekleed had. November!

Afijn, hond en fototoestel mee, het kon niet anders of er kwamen mooie plaatjes, natuurlijk. En dat klopte wel.

 

Something blue

Afgelopen woensdag was mijn dochter jarig. Ter ere daarvan maakten we vandaag een taart. En volgens mij is het lijntje van de 7 blauw, mijn dochter houdt vol dat het paars is. De foto lijkt haar gelijk te geven.