Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


maandag 31 augustus 2015

Warm

Hondenweer

Wanneer ik normaal 's morgens de woonkamer inkom, word ik enthousiast begroet door de hond. Vervolgens dribbelt hij piepend om mij heen, totdat ik hem uit ga laten. Blij loopt hij dan voor me aan naar de deur.

Vanmorgen piepte de hond ook, maar dat hield op toen ik de kamer in kwam. Na een blije begroeting kroop hij snel weer op zijn kleedje en bleef daar stilletjes liggen, blijkbaar hopend dat ik hem zou vergeten, maar dat kon natuurlijk niet.

Terwijl ik buiten bij de deur nog even mijn jas dichtknoop, loopt de hond alweer naar binnen. We gaan niet en hij vindt het goed. Tegenstribbelend loopt hij uiteindelijk toch met me mee, om bibberend te blijven staan bij de eerste afslag van wat ons allerkortste rondje is. Wanneer ik deze afslag niet neem, probeert hij het bij de volgende. Ook al niet. Als het tot hem doordringt dat we de héle vijver rond gaan (nog lang niet de meest uitgebreide ochtendwandeling), loopt hij snel voor me uit. Nergens wordt gesnuffeld, af en toe kijkt hij ongeduldig om "kóm nou vrouwtje!".

Een plekje vinden om de behoefte te doen blijkt ook al niet makkelijk, bij deze nattigheid. Wanneer hij eindelijk zit, klinkt er een donderslag. Oké, hij hoeft toch niet. Snel springt hij omhoog en neemt het voortouw naar huis.

Opgelucht staat hij een paar minuten later voor de deur. Afdrogen is ook al niet leuk, maar het eten wacht als beloning voor deze barre tocht. Nadat dit naar binnen gewerkt is, springt hij weer op de bank. Ik dek hem lekker warm toe met de slaapzak, die daar eigenlijk altijd ligt. Dankbaar lijkt hij niet voor deze goede zorg. Ik krijg nog een verwijtende blik nagezonden, dat ik hem dit aan durfde te doen.

Het is hondenweer en mijn hond vind er niets aan.

zondag 30 augustus 2015

I do this on weekends

Postcards
Eigenlijk had ik de foto van vandaag gisteren al gepost, maar toen ging ik wat doen wat ik echt bijna elk weekend doe: postcrossing. Dus maakte ik daar maar weer eens een foto van. Toen ik deze beter bekeek, zag ik dat er nog andere dingen op die foto staan, die ik in het weekend graag doe: Naar het museum gaan, cappuccino drinken en liefst op een terras. Het is gewoon een samenvatting!


Helaas is het morgen de laatste dag van augustus, daarna begint de herfstmaand alweer. Zo'n vol terras in de avond, waar ik toch niet zo vaak zit, zal weer een zeldzamer beeld worden.

zaterdag 29 augustus 2015

Een weekplog

Hoewel ik deze week de foto's wel maakte, vaak even snel met de telefoon, vergat ik ze hier te plaatsen. Nu maar alles ineens dan.

Maandag: on my desk
 Vorige week heb ik een oude hobby uit het stof gehaald. Doordat onze tuin door iemand anders onkruidvrij gemaakt is, had ik er ineens weer tijd voor. Plantjes, eigenlijk zaailingen van bomen in de omgeving, kregen een nieuwe plek, maar nu in diverse potten. Dit ziet er charmant uit, maar het is maar de vraag of hij overleefd. Een mini-bonsai.
Woensdag: charming
 Vrijdag was ik in het ziekenhuis Op donderdag had ik echt geen idee gehad wat nou eens te fotograferen voor communicatie. Diverse telefooncellen, telefoons en brieven waren al over mijn scherm geschoven. Deze ideeënbus is natuurlijk ook een vorm van communicatie.
Donderdag: communicate
 Een route in het park, die ik dagelijks loop. Zal ik links of rechts? Meestal ga ik rechts, dat is iets korter. Zoveel tijd heb ik door de weeks niet. Bij mooi weer in het weekend lopen hond en ik nog rond een koeienveldje.
Vrijdag: Daily live (elke dag maken we een keuze welke weg we gaan)
 Een brug in het park, waar ik dagelijks langsloop; wat zou er nou staan? Liever zie ik mooie kunstwerken, maar hier heeft men kennelijk behoefte aan.
Zaterdag: handschrift (geen idee wat hier staat)

Ik heb ook vast de foto voor morgen gemaakt: wat doe ik in het weekend? Volgens de Wii-fit voor het eerst in 233 dagen weer een spelletje op de Wii. Het was heerlijk, ga ik vaker doen. Zeker nu de zomer op z'n eind lijkt.


En dan hier alvast de opdrachten voor komende week. September alweer.


zondag 23 augustus 2015

Lighting

Nachtfotografie, kwam dat al vaker voorbij? Ik ben er gek op, in elk geval.

Jammer alleen dat je vaak een statief nodig hebt. Gelukkig zijn er vaak ook palen of muurtjes, die je kunt gebruiken. Hier moest ik me wel in een rare bocht wringen, om nog door de zoeker te kijken, maar hij is goed gelukt, al zeg ik het zelf.

Lissabon bij nacht. 

Lisboa


En de nieuwe opdrachten voor komende week.


zaterdag 22 augustus 2015

Path

Men raadt het af. Ze zeggen dat je het gewoon niet moet doen, en toch doe ik het: foto's nemen vanuit een rijdende auto. En in veel gevallen is het inderdaad bagger, wat je dan fotografeert, maar ach, het is digitaal. Wat niet gelukt is gooi je weg, toch? Want af en toe komen er best mooie foto's van.

Langs de weg bij Cáceres

Pas na het maken van deze foto, zag ik dat er mensen op de rotsen liepen. Een moeizaam pad, zo te zien. Hieronder een aantal andere foto's, die best goed gelukt zijn. In elk geval laten ze mij de sfeer van het landschap herbeleven, en daarom maak ik vooral de foto's.


Spanje langs de snelweg

Dit is het landschap van de Extremadura. Ik kan er geen genoeg van krijgen. De brug in wording gaat over de Tajo of Taag.

Heel veel foto's zijn ook niet gemaakt, omdat de ramen te vies waren.

vrijdag 21 augustus 2015

M is for...

Dochter en ik waren helemaal blij: de surprise bij het Happy Meal was een minion. Die wilden we hebben! Echt, zeker en vast. Op internet opgezocht bleek dat in Frankrijk deze actie ook was. Dat kwam goed uit met de vakantie voor de deur.

Nadat we vele jaren terug tijdens een vakantie geen lekker eten onderweg konden vinden (natuurlijk was het er wel, maar net niet op onze stop en hoe weet je nou welke parkeerplaats je dan moet nemen?) gaan we onderweg minstens 1x naar de McDonald's. Niet het beste eten, niet iets wat we allemaal even lekker vinden, wel vaste kwaliteit en genoeg te vinden. Totdat je ze zoekt, dan zijn ze er even niet. Gelukkig is daar tegenwoordig de TomTom, waar ze gewoon in staan.

Minion
Zo kwamen we op de heenweg in Frankrijk bij de McDonald's in de buurt van Futurescope, vlakbij Poitiers. Er stond een vitrine vol met minions. Helemaal blij bestelden dochter en ik onze maaltijd, om tot onze teleurstelling te ondervinden dat de minions op waren. We kregen een sprookjesboekje, in het Frans. Heel leuk, natuurlijk, maar daar kwamen we niet voor! De boekjes gaven we weg aan 2 schattige kindertjes. Enigszins teleurgesteld (ja, hoe sneu) gingen we door.

Man en zoon werden deze vakantie gek van onze kreet "MINIONSSS!", ze zijn echt overal, die guitige gele figuurtjes. In Portugal kwam de film net uit, maar bij de Portugese McDonald's was een andere actie. We zijn er dus ook niet geweest.

Op de terugweg zochten we een McDonald's in Salamanca. Deze bleek middenin het stadscentrum. Ook hier geen minions, maar wát een prachtige stad. Daar wil ik zeker nog een keer heen. Zo brengt de Mc ook nog wat moois. We namen trouwens geen happy meal. Ik hield het bij een salade met een frappachino. Lekker hoor. Bij een volgende stop kocht ik voor ons minion-snoepdispensers, om ons een beetje te troosten, zeg maar.

MinionsGelukkig kregen we dus afgelopen week van Margje eindelijk onze minions. Zo leuk! Bovenstaande foto maakte ik vandaag in de speelgoedwinkel, maar ik had 'm ook kunnen maken bij een drogist of boekwinkel. Je ziet ze echt overal. En ze maken me nog steeds blij.

dinsdag 18 augustus 2015

Logo

"Wat zit er in jouw pakket?", vroeg mijn zoon mij vandaag.
Ik keek hem waarschijnlijk wat dommig aan: "Wat voor pakket?"

De verrassing stond op tafel en ik had het niet gezien:  een paar maanden geleden deed ik mee met een winactie op Margje, een blog van een leuke vriendin, voor een zomers verrassingspakket. Ik dacht er verder niet meer aan. En nu dus ineens een pakket, gepersonaliseerd met twee Minions (dochter en ik hebben moeite gedaan voor de Minions van het Happymeal, maar dat mislukte en deze vriendin wist dat), een boek, een tijdschriftverhaal (ook een boek eigenlijk), een film, kleurpotloden, pasat, zaden voor een vrolijk zomers boeket en een giraffe!

Zomers verrassingspakket van Margje


Dit alles zat in een tasje van de Zeeman. Een recycletasje, want bij steeds minder winkels krijg je nog een plastictasje mee. Dat is namelijk vanaf 1 januari verboden. De Zeeman speelt hier vast op in. Had ik gelijk een mooi logo.

Recycle logo

maandag 17 augustus 2015

Inside

Ik spaar giraffes, dat weet mijn zus natuurlijk. Sterker nog, het is haar 'schuld'. Zij begon ooit met walvissen sparen en omdat ze wel eens ééntje van mij kreeg, wilde ze wat teruggeven. "Noem een dier" was het zo ongeveer.

Afgelopen zaterdag kreeg ik mijn nieuwste aanwinst: een beker. Niet zomaar een beker. Een énorme beker, met de giraffe van Leendert Vis erop. Zo groot, dat een lepeltje dat ik in de beker zet, zo'n beetje plat op de grond ligt. Een lepeltje 'inside' mijn beker.


Lepeltje in mok

Op deze foto zie je mijn nieuwe beker in volle glorie naast een normale koffiemok van mijn zus.

Mok met giraffe

vrijdag 14 augustus 2015

Updates

Op 29 juni schreef ik hier over een verrassing. Nouja, ik noemde het een verrassing, maar in feite was het gewoon afval dat veranderde in een kleine schat, voor mij dan. Ik heb het over kiemende mandarijnenzaden in een plastic zakje.

Inmiddels kan ik tot mijn blijdschap melden dat ze het nog doen en dat er echt groene blaadjes zijn. Één plantje, de achterste op de foto, lijkt het niet te halen, maar 3 van de 4 vind ik best een goede score. Nu maar hopen dat deze stijgende lijn blijft. En die vreemde vorm voorin mag ook blijven van mij.

Waar het bij planten bij mij nogal eens aan schort is water, aandacht dus. Dat moet te doen zijn.

Grote Klis


Een dag later schreef ik over een plant, die helaas het slachtoffer was geworden van vandalisme. Een grote klis lag zielig op de grond. 

Gelukkig gaat het ook daar nu stukken beter mee! Hij bloeit, ook al ligt hij nog steeds op de grond. Een deel van de plant groeit wel omhoog, helaas niet zo hoog als de plant beloofde te worden, als hij niet ten gronde was gericht.


Verder is het mijn bedoeling om vanaf maandag weer verder te gaan met de foto-per-dag uitdaging. Helaas was bloggen lastig tijdens de vakantie. Blogspot en Ipad werkten niet samen. Ook kon ik mijn foto's niet van de camera op mijn Ipad en dus op de site krijgen. (voor het ijsvogeltje mocht ik even op de laptop van mijn dochter) Nu ik alweer 2 weken thuis ben, wordt het tijd verder te gaan.