Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


donderdag 28 mei 2015

Borrowed en Pink

Gisteren was ik een groot gedeelte van de dag op stap. Ik maakte wel tussendoor een foto voor 'geleend', namelijk dit drumstel. Van 't weekend hebben we een feest, waarbij we ook verschillende playback acts doen. Dan is het wel leuk om echte instrumenten te hebben. Naast dit drumstel staan er ook ineens 3 elektrische gitaren in de kamer.

Drumstel

Voor Pink ben ik speciaal naar de winkel gegaan. De appel 'Pink Lady' is niet alleen lekker, ik vind de naam zo leuk. En het stickertje. Ook leuk was dat er weer uitgelopen zaden in de appel zaten. Deze heb ik maar weer eens gepot. De vorige keer dat dat gebeurde, was in het najaar. Ik heb nu toch de hoop dat het gaat lukken. Voor bonsai uiteraard.

Pink Lady

Online bestellen

Eigenlijk deed ik dat nooit, online bestellen. Over het algemeen wil ik graag eerst in handen hebben, wat ik betaal. Kijken, ruiken, voelen, dat maakt het echt. Dat geeft ook een gevoel van 'Ik koop iets en ik koop het in overleg. Ik schaf niet zomaar iets aan'.

Toen ging ik via internet postzegels bestellen voor postcrossing. Gevarieerde postzegels, ik heb ze hier diverse keren gepost. En dat was leuk en makkelijk. Goedkoop ook.

De afgelopen weken zocht ik een bepaald kaartje voor iemand, die ik niet eens ken. Nergens kon ik dat kaartje vinden, wel op internet, maar dat vond ik toch raar; ansichtkaarten kopen via internet. Van de week bekeek ik die website nogmaals, waar ik dit kaartje had gezien (in een boekje zelfs met nog meer van dergelijke afbeeldingen), en zag een boekje met chocoladekaartjes. Toen ik wat doorklikte, zag ik ook nog hele leuke stickertjes. En helemaal niet duur!

Dus..., uiteindelijk kocht ik 2 kaartenboekjes, die ik in de winkel echt niet kon vinden, en een paar velletjes stickers. Maar kijk dan ook, zijn ze niet cute?






Die katten en die panda's.. onweerstaanbaar! En toen kon ik dat velletje met Madagascarstickers natuurlijk niet níet bestellen.

Ohja, en inmiddels heb ik dus ook een jurkje besteld, die zit gewoon goed en staat leuk. Dat kan dus ook al, niet meer urenlang gefrustreerd door de stad lopen, omdat de meeste jurkjes nou eenmaal van polyester zijn, waar ik niet tegen kan. Of te groot, of te klein of anderszins niet geschikt.

Ja, het heeft toch wel wat, dat bestellen via internet. Het gevaarlijke is, het is net of je niets gekocht hebt. Het ligt gewoon zomaar ineens op tafel.

dinsdag 26 mei 2015

Daily ritual

Nouja, eigenlijk is het meer een dagelijkse routine; fietsen naar het werk. Vanmorgen was het gelukkig droog.

Dagelijks fietsen

maandag 25 mei 2015

Lucky

Over het algemeen zie ik mijzelf als een gelukkig persoon. Ja, er zijn verbeterpunten en nee, niet alles gaat zoals ik zou willen, maar van binnen voel ik mij eigenlijk altijd gelukkig.

Maar een foto met het onderwerp 'geluk', dat vind ik lastig. Daarom maar deze 'set-up'; een lucky shot

Lucky shot bulls eye


En de opdrachten van deze week zijn verder:


zondag 24 mei 2015

Rule of thirds

Een paar weken terug zag ik tot mijn blijdschap een broedende zwaan in een vijver in de buurt. Er zijn in onze omgeving veel zwanenparen, maar de meesten broeden in het natuurgebied buiten de wijk. Dat dit zwanenpaar had gekozen voor niet alleen een plek in de wijk, maar ook nog dichtbij een school, vond ik eigenlijk wel dapper. Gisteren nam ik mij voor om vandaag het paar eens te bezoeken, kijken hoe het broeden ervoor stond en of ik al op kraamvisite kon. Dit bleek niet nodig. Vanmorgen zwommen ze in de vijver, waar ik elke dag met de hond wandel. Liefst rende ik gelijk terug naar huis om het fototoestel te halen, maar de hond moest héél nodig en rennen is niet mijn sterkste punt. Gelukkig bleven ze even.


Zwanen met jongen

Deze eerste foto is mijn foto van de dag geworden. De kleintjes lijken van die blije koppies te hebben.

Bij deze foto ligt de zwanenfamilie precies op een derde van de foto, waarbij de ouders op de kruispunten van de lijnen drijven.

Zwanen met jongen

En natuurlijk maakte ik nog veel meer foto's. De ouders vonden het maar zo zo, maar zwommen wel de hele vijver over, om ons van dichtbij te bekijken. Vermoedelijk verwachtten ze brood, maar dat hadden we niet bij ons. Vaderzwaan vond het dan ook nodig naar ons te blazen. Indrukwekkend. Dochter en ik waren blij dat het daarbij bleef. Maar als ze zo in de wijk leven, zullen ze wellicht aan bezoekers gewend zijn.

In de kunst slaat 'de regel van derden' op de manier waarop je je onderwerp plaatst. Niet alleen in de fotografie wordt hier gebruik van gemaakt, ook in de schilderkunst is het een bekend fenomeen. De regel is gebaseerd op de kennis, dat een object precies in het midden van een afbeelding vaak niet interessant is. Ook een horizon in een landschap loopt niet middendoor de afbeelding, maar vaak wat lager of (op sommige momenten nog spannender) hoger. De regel van derden adviseert dat de horizon of het object zich op een derde van de afbeelding bevindt. Om dit helemaal goed te plaatsen, verdeel je een afbeelding in negen vakken, en de objecten komen op de kruisingen van de lijnen geplaatst.  Een horizon op de bovenste of onderste lijn. 


zaterdag 23 mei 2015

Good times

Vorige week kreeg ik onverwachts een uitnodiging van een vriendin: Ga je mee naar "Det Norske Solistkor"? Ze brengen liederen van onder andere Grieg. Gelijk enthousiast mailde ik per ommegaande terug dat ik er bij zou zijn. De aankondigingen van dit optreden had ik al in de stad zien hangen, maar omdat ik niemand wist om mee te gaan, had ik nog geen actie ondernomen.

Het koor begon heel speciaal, in een grote kring stonden ze om het voorste gedeelte van het publiek. Wij zaten vrij vooraan,  er middenin. De zang was overal om ons heen.

's Middags bleek er een kamerkorenconcours te zijn geweest. Het Nederlandse semiprofessionele koor dat Grieg het beste vertolkte, mocht vanavond samen met Det Norske Solistkor optreden. Ook heel bijzonder dus. Tijdens dat optreden maakte ik snel een snapshot, want ik had een heerlijke tijd.

Det Norske Solistkor

Voor we het wisten, waren de liederen gezongen en was de avond voorbij. De melodie, waarmee het koor de zaal verliet en de lobby betrad, zit nog in mijn hoofd. Een koor met klassieke liederen is normaliter niet mijn eerste voorkeur voor een avondje uit, hoewel ik enorm kan genieten van klassieke muziek. Daar kijk ik nu anders tegenaan. Dit is voor herhaling vatbaar. 


donderdag 21 mei 2015

Drawer

Mijn la met onder andere kaartjes, stiften, washitape en lijm voor postcrossing. De postzegels zijn net op.

La met kaartjes voor postcrossing

woensdag 20 mei 2015

Equal

Gelijke rechten, wie zou daar nou niet voor zijn. Wij leven gelukkig in een tijdperk, en op een plek, dat veel mensen, die vroeger achter gesteld werden, in principe gelijk behandeld worden. Onafhankelijk van geslacht, kleur of seksuele voorkeur, we zijn allemaal gelijk voor de wet, gelukkig. In praktijk loopt dit nog wel eens spaak, maar de wet, die is er.

Toch blijven er obstakels. De laatste jaren loop ik vaak letterlijk tegen obstakels voor rolstoelers aan, doordat mijn dochter af en toe gereden moet worden.

Obstakels voor rolstoelen

Veel obstakels zouden er niet moeten zijn, maar mensen blijken niet echt na te denken. Zo kom ik bij een school regelmatig onderstaand beeld tegen. Ook nadat ik scholieren hierop aansprak, snapten ze nog het probleem niet echt, zo leek het. Regelmatig heb ik fietsen moeten verplaatsen, om met mijn dochter van deze oprit gebruik te kunnen maken. De school heb ik geïnformeerd en dat helpt een week of twee.

Fietsen op opritje bij school

Waar wij gelukkig geen last van hebben, maar wat mij ook altijd weer verbaast, zijn de fietsen op blindengeleidestroken. Kennelijk beseffen mensen niet waarom deze lastige ribbels in het trottoir gemaakt zijn. Mogelijk interesseert het ze niet, dat ze met het plaatsen van hun fiets anderen de doorgang ontzeggen, want stél je voor dat je je fiets op de daarvoor bestemde plaats zet en een paar passen extra moet doen om bij de winkel van je voorkeur te komen. Hopelijk hebben deze mensen nooit zelf een dergelijke voorziening nodig.

Fietsen op blindengeleidestrook

dinsdag 19 mei 2015

Mood today

Ik wil me er niet door laten beïnvloeden, want dat is toch zinloos, maar stiekem gebeurt dat toch.. het weer. Mijn humeur begint er aardig op te lijken, regenachtig/bewolkt met een vleugje zon.


maandag 18 mei 2015

Een soap, een echte mezensoap!

De familie koolmees houdt ons (mij vooral) druk bezig. Had ik van de week al lange tijd stil gezeten voor die éne actiefoto van de ouders, ik kreeg er geen genoeg van. Terwijl ik zaterdag in de tuin zat, vlogen de mezenouders me om de oren. Ik moest zelfs even verplaatsen, want ik zat in de aanvliegroute en dat vonden ze eng. Terwijl ik daar zo zat, kon ik goed zien dat ze steeds weer even met hun snavel vol insecten thuiskwamen. Eén van de twee zit vaak eerst even op de schutting. Tot  mijn verbazing (en genoegen) krijgen de kleintjes zelfs spinnen te eten!


Vandaag kreeg ik een verontrustend bericht van mijn dochter. Een kat had het nestkastje van zijn plek geschoven en op de grond gegooid, wat moest ze doen? Mijn antwoord was kort maar krachtig: "terugleggen, foto's maken!" Gelukkig kan m'n dochter ook met mijn camera overweg en zo maakte ze de volgende beelden.


Toen ze 's middags controleerde of de jonkies nog leefden, bleek één van de ouders op het nest te zitten. Het is moeilijk te zeggen wie meer schrok, mijn dochter of de koolmees. Inmiddels heb ik het nestkastje verzwaard met stenen en vliegen de ouders weer af en aan met insecten.

Het verbaasde ons wel te zien dat er maar twee van de vijf eitjes zijn uitgekomen, maar voorlopig maken de jongen het goed. (hoop ik, als ik die foto linksonder zo zie, zou  het ook kunnen dat ze straalbezopen zijn)

Musical

Mijn opa speelde dwarsfluit. Zo langzamerhand kreeg hij met verjaardagen steeds vaker beeldjes van fluitspelers. Vooral menselijke fluitisten, maar soms ook dieren, zoals deze giraffe.

Toen mijn oma overleed, opa was allang dood, werden de fluitisten onder de liefhebbers verdeeld. Deze kreeg ik, omdat ik én giraffes spaar én fluit speel(de).

Giraffe met dwarsfluit

En dan de opdrachten van deze week


vrijdag 15 mei 2015

I found this

Geen foto van vandaag, maar het zou maar zo kunnen. Het filter van de wasmachine moet waarschijnlijk inmiddels weer schoongemaakt en dit is wat ik daar in oktober in vond.


donderdag 14 mei 2015

Heart

Als sinds deze boom gekapt is, vind ik dat z'n stronk op een hart lijkt. En nog mooier: dit houten hart ligt in onze Groene Long! Waarschijnlijk wordt hij binnenkort weggehaald, maar nu geniet ik er nog dagelijks van.

woensdag 13 mei 2015

Hands

Voor deze opdracht wilde ik (weer) een monument doen, dat wij in de stad hebben staan. Handen, een Joods monument gemaakt door Eduard Waskowsky, ter nagedachtenis aan de 3000 joden, die de oorlog niet overleefden.

Maar ik zette mij op de bank met mijn fototoestel om de vogeltjes te fotograferen, die in en uit het nestje vliegen, dat in de tuin naast de tuindeur staat. Dat bleek nogal een opgave. De ene vogel vliegt in en uit in zo'n tempo, dat ik amper tijd heb de ontspanner in te drukken. De andere vogel blijft wel 10 minuten binnen en al die tijd zit ik klaar om een foto te nemen. Gedurende die tijd verkrampten niet alleen mijn handen, ook mijn schouder, rug en knieën kwamen vast te zitten. En zo zat ik niet één keer te wachten, nee veel vaker, want natuurlijk lukt zo'n foto ook niet gelijk in 1 keer. Door de kramp werd mijn reactiesnelheid ook steeds slechter.

Terwijl ik zo zat te wachten, kramp in het lichaam en jeuk aan de neus, bedacht ik dat dit zo een uitstekende foto werd voor de opdracht van vandaag. Het resultaat mag er in elk geval zijn.


Hiervan heb ik er wel heel veel


Ondertussen jeuken mijn handen ook, om het kastje even open te maken en de jongen te bewonderen, maar ik ben bang dat de ouders dan niet terugkomen.

(Eigenlijk had ik die bovenste foto ook al een keer als toevalstreffers, maar toen stond er nog zoveel troep rond de huisjes, dat ik hem over wilde maken)

dinsdag 12 mei 2015

Eyes

Het is de laatste tijd wat stil aan het fotofront. De foto-opdracht van vandaag kon ik even niet voorbij laten gaan. Niet 2 ogen, maar 1 'Eye', dat in Amsterdam. Deze foto nam ik in september, toen ik in daar was.


Kleine aanvulling:
Net een avondwandelingetje gemaakt. Na een paar dagen binnen zitten, ondanks het mooie weer, was ik er even aan toe. Onderweg zag ik deze kat, die zich 'stiekem' verstopte voor mijn hond. Zijn ogen zijn volledig gefixeerd op Milo en zo kon ik ze mooi fotograferen.


woensdag 6 mei 2015

Red en 10 O'Clock

Op 5 mei ga ik al jaren met man en dochter (zoon ging één keer mee, maar vond er niets aan) naar het bevrijdingsfestival. Dit jaar waren de weersvoorspellingen zó slecht, dat de zin mij ontnomen werd. Ook de vrienden, met wie we normaliter gaan, hadden andere plannen. Dochter sprak af met haar vriendin.

Ik besloot tot een andere invulling van deze traditionele dag en ging de stad in. Na een bezoek aan de opticien en de markt zou ik naar het museum gaan. Nadat man besloot mij gezellig te vergezellen, viel het museum af, maar dat kan volgende week ook nog. In de stad gekomen bleek de opticien dicht en het kraampje, dat ik op de markt nodig had, niet aanwezig. Er bleef maar 1 ding over: de kroeg. Terwijl een enorme stortbui op ons neerdaalde, en het boven de stad angstaanjagend bliksemde, liepen wij snel naar een warm onderkomen. Daar aangekomen nam man een biertje en ik een rode wijn. Voor de foto, uiteraard.


Met de tijd nam ik het even niet zo moeilijk: in ons huis is het altijd Elvis-tijd. (nou, eerlijk, dit is het enige Elvis-item. Man is wel fan en kan zelfs live optreden als zijn idool)


maandag 4 mei 2015

Today I saw

Ik zag jonge eendjes! Mijn eerste dit jaar. Ik had al wel (veel) jonge meerkoeten gezien, daar zit onze vijver vol mee; jonge meerkoeten en hun agressieve ouders. Eendenparen liggen wel in het gras rond de vijver, maar nestelen zie ik ze niet.

Deze foto is dan ook aan de rand van de wijk gemaakt. Het gezin kwam eerst naar me toe zwemmen, waarschijnlijk in de hoop dat ik brood voor ze had. Zo kon ik ze mooi in beeld krijgen met mijn telefoon.


zondag 3 mei 2015

A cup of

Vandaag had ik wel een idee, maar ik moest wachten tot 8 uur vanavond tot ik het uit kon voeren. Voetballiefhebbers weten wat ik bedoel: FC Groningen won de beker!


Ik heb niet zo heel veel met voetbal, maar 'mijn mannen' (man en zoon) wel. Groot enthousiasme dus hier in huis. Wat ik dan weer mooi vind is dat de supporters van PEC Zwolle en FC Groningen gewoon samen in een vak kunnen staan en dat er geen ongeregeldheden tussen deze supporters zijn. Dát is sport. Dat is sportief. Hulde voor de Zwollesupporters dus.

En voor deze opdrachten ga ik de komende week mijn best doen


zaterdag 2 mei 2015

Faceless self-portrait

Ik heb gekozen voor hobbyboeken. Mijn hobbyboeken, die wel het één en ander over mij en mijn voorkeuren zeggen. Nouja.. de museumgids is niet echt een hobbyboek, dat het over een museum gaat weer wel. Een boek over schrijven door mijn favoriete schrijver, dat is een dubbele hobby.


vrijdag 1 mei 2015

Want

Wat wil ik? Wat ik altijd wil en waar ik eigenlijk teveel over zeur, vind ik zelf: beter weer. Kennelijk ben ik een tevreden mens, want iets anders kon ik niet verzinnen.

Deze foto maakte ik donderdagavond op weg naar Leeuwarden, waar ik met man en dochter naar een theatervoorstelling ging. De foto is vanuit een rijdende auto met mijn telefoon gemaakt en valt me qua kwaliteit nog best mee.