Equal

Gelijke rechten, wie zou daar nou niet voor zijn. Wij leven gelukkig in een tijdperk, en op een plek, dat veel mensen, die vroeger achter gesteld werden, in principe gelijk behandeld worden. Onafhankelijk van geslacht, kleur of seksuele voorkeur, we zijn allemaal gelijk voor de wet, gelukkig. In praktijk loopt dit nog wel eens spaak, maar de wet, die is er.

Toch blijven er obstakels. De laatste jaren loop ik vaak letterlijk tegen obstakels voor rolstoelers aan, doordat mijn dochter af en toe gereden moet worden.

Veel obstakels zouden er niet moeten zijn, maar mensen blijken niet echt na te denken. Zo kom ik bij een school regelmatig onderstaand beeld tegen. Ook nadat ik scholieren hierop aansprak, snapten ze nog het probleem niet echt, zo leek het. Regelmatig heb ik fietsen moeten verplaatsen, om met mijn dochter van deze oprit gebruik te kunnen maken. De school heb ik geïnformeerd en dat helpt een week of twee.

Waar wij gelukkig geen last van hebben, maar wat mij ook altijd weer verbaast, zijn de fietsen op blindengeleidestroken. Kennelijk beseffen mensen niet waarom deze lastige ribbels in het trottoir gemaakt zijn. Mogelijk interesseert het ze niet, dat ze met het plaatsen van hun fiets anderen de doorgang ontzeggen, want stél je voor dat je je fiets op de daarvoor bestemde plaats zet en een paar passen extra moet doen om bij de winkel van je voorkeur te komen. Hopelijk hebben deze mensen nooit zelf een dergelijke voorziening nodig.