Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


vrijdag 30 oktober 2015

Herfsttaferelen

Ik zeg altijd dat ik de herfst niets aan vind. Eigenlijk is dat een leugen. Kou, regen en wind kunnen me gestolen worden, en daar is er in deze tijd van het jaar veel van. Maar laten we eerlijk zijn: in de lente ook. (helaas)

De roodgele bomen, met hier en daar een roestbruin exemplaar, de geur van .. ja van wat, daar kan ik enorm van genieten. Bovendien ben ik gek op beukennootjes en tamme kastanjes. Helaas heb ik die eerste dit jaar niet gehad, maar tot mijn vreugde vond ik vorige week (eindelijk) een tamme kastanjeboom in de wijk.

Tamme Kastanje
 Helaas was nog slechts één eetbare noot over, toen ik erachter kwam dat ik dagelijks langs deze boom fiets. Aan de lege hulzen in de boom zelf was te zien, dat ik een heleboel gemist had. Volgend jaar beter! Nu ben ik op de hoogte. Bovendien heeft inmiddels mijn lobbyen voor deze eetbare vrucht kennelijk gewerkt; op diverse plekken in de wijk zullen bij herplant van bomen ook tamme kastanjes worden geplaatst. (Jippie!)
Tamme Kastanje

Verder genieten
Zojuist was ik even op pad met de hond, dom genoeg vergeten het fototoestel mee te nemen, dus maar foto's gemaakt met de telefoon.

Het echte werk, door de wijk heenlopen, is altijd beter, maar dit geeft wel een impressie: verkleurde bladeren in de bomen en op de grond. Op sommige plekken, zoals op de eerste foto, lijkt het wel of de boom al zijn blad in één keer spontaan laat vallen. De ene dag geniet je nog van de herfstkleuren boven je hoofd, de volgende dag loop je over een veelkleurig tapijt.

Zo wandelend in het zonnetje zou je bijna vergeten dat je vingers langzaam afkoelen, vanaf de vingertoppen. Daar kom ik dan thuis weer achter, wanneer ik mijn handen dankbaar om een beker thee vouw.

Herfstbeeld Beijum
 
 
Herfstbeeld Beijum


Herfstbeeld Beijum

vrijdag 23 oktober 2015

Wat zoek en vind je op het internet

Soms heb je dat zo, je hebt het ergens over met huisgenoten, vrienden of collega's en je weet het nét niet meer. Hoe heet die persoon ook alweer, waar staat dat gebouw nou precies en wat gebruik je daar ook alweer voor. De echte levensvragen, zeg maar.

Gelukkig hebben we tegenwoordig internet. Vroeger, ja vroeger, toen moest je echt gráven in je geheugen, iemand bellen die een encyclopedie in de kast had staan of accepteren dat jullie er gewoon niet uitkwamen. Soms resulteerde dat dan in middernachtelijke telefoontjes met een triomfantelijke 'Ik weet het!!!!' (Ja, echt met 5 uitroeptekens. Eigenlijk ook nog in hoofdletters, maar het was gisteren al capslockday, ik wil niet overdrijven of overkomen alsof ik achterloop)

Het bijzondere van internet is misschien niet eens wat je er allemaal op opzoekt, maar dat eerder iemand het antwoord al plaatste. Zo konden een collega en ik vandaag niet op de 3 Utrechtse straten van het Monopolyspel komen. Triviale kennis, ons even ontschoten. Kan gebeuren. We wisten Vreeburg en Neude, maar wélke was er nog meer?

MonopolyNaar huis bellen, waar iemand het spel voor je uit de kast vist en het bord even bekijkt hoeft dus niet meer. Met de zoekopdracht [Monopoly straten] krijg ik binnen 0,44 seconden ongeveer 27.800 resultaten. Zevenentwintigduizend achthonderd Nederlandse hits op een straatvraag.

Onze originele vraag, wat is de derde straat in Utrecht (Biltstraat), is met de eerste hit al opgelost. Maar veel hits geven antwoord op vragen, die ik nog niet eens had. Hoe komt het Nederlandse monopoly bijvoorbeeld aan de straatnamen?  Hoe zien deze straten er in het echt uit? Welke alternatieven zijn er voor het monopoly en de straten in omloop?

Deze vragen roepen weer nieuwe vragen bij mij op: Is er echt iemand geweest, die een rondje Nederland maakte om alle straten op te zoeken en te fotograferen? Is er een beste techniek om het spel te winnen? Maar vooral: Wie zet al die informatie op internet?

Ik klik een aantal links aan en zie dat er veel voortgeborduurd wordt. Zo is er een Historisch Overzicht Nederlandse Gezelschapspellen (HONGS), waarop een bericht staat over de herkomst van de monopoly straatnamen. (leuk verhaal) Meerdere mensen bloggen hier vervolgens over (hee.. ik nu ook!) Degene die zich afvroeg hoe de straten er in het echt uitzien, heeft google streetview als uitgangspunt genomen. (terwijl op wikipedia gewoon een link naar elke straat staat) Dan is er nog een aantal sites over alternatieve monopolyspellen, zoals Europa- en wereldedities, waar Nederland een plaatsje op veroverde. Dit is geplaatst door de spellenmaker en vervolgens door diverse media.

Monopoly Grote Markt
Ansichtkaart, leuk he!
Erg leuk vond ik het een speciale Groningeneditie te vinden, waarvan de opbrengst gaat naar het Beatrix Kinderziekenhuis. Het spel werd op 16 februari gelanceerd, aldus de Groningen Internet Courant. Echt duidelijk vind ik de website van het spel niet, helaas. Opvallend detail is dat onder "de laatste tweet" staat dat deze op 1 januari 1970 geplaatst is of zou worden. Ik zie geen tekst van deze tweet. Misschien staat het op een memo, dat ergens in een stoffig archief ligt en dus nog niet op internet geplaatst is.

Maar goed, dat internet dus. Een vergaarbak van kennis, weetjes en feiten. Zit je daar nu wel of niet op te wachten? Mijn hoofd zit al zo bomvol gegevens, waar ik nooit wat mee doe. Misschien mag ik dat nu allemaal loslaten. Het staat toch op internet, waarom nog onthouden? Een reden kan zijn dat je in je eigen hoofd minder snel afdwaalt dan op internet. Of, aannemelijker, in mijn eigen hoofd ben ik de oorspronkelijke vraag al snel weer vergeten. 1 vraag stellen op internet roept zoveel nieuwe vragen en informatie op, dat ik er zo een uur mee bezig ben. Een uur, waarin ik het spel had kunnen spelen. Een uur, waarin ik zelf het antwoord misschien ook wel gevonden had, als ik de vraag op zich niet achter me had gelaten. In elk geval had ik makkelijk iemand kunnen bellen voor het antwoord. Had ik misschien een uur met een oude bekende aan de telefoon gezeten.

Ik ben er nog niet uit. Het internet. Ik mis het al snel, wanneer het niet voorhanden is. Ik merk dat ik vaak 'even' iets op wil zoeken. Wilde ik vroeger ook al zoveel weten? Natuurlijk is het een heerlijk tijdverdrijf. Ik schrijf  er een blog! Ik ontmoet er mensen. Verdoe er mijn tijd....

Wat is het internet, een lust of een last?


(inmiddels vraag ik me ook af hoe het spel aan die bijzondere pionnen komt, maar ik durf niet te googlen)

Hoe komt het Nederlandse spel aan zijn straatnamen

maandag 12 oktober 2015

Rustig op het blog?



Het is niet dat ik niet blog, het is meer dat ik hier niet blog.

Gelukkig is het blog niet volledig stil, af en toe wil ik toch wat kwijt, maar fotograferen doe ik even niet. Waarom? Geen idee. Deze maand is het weer alfabetmaand bij de foto per dag en dat vind ik meestal juist leuk, maar het zit er kennelijk niet in. Het begon ermee dat de inspiratie stopte, al voor het alfabet, en toen was ik uit de 'flow', zeg maar. Nu heb ik af en toe wel een ingeving, maar heb geen zin er een foto per week van te maken (hoewel het misschien een idee is daar een fotogroep van te zoeken) En halverwege het alfabet invallen, voelt ook wat raar, dus deze maand geen fms foto's van mij. Ik geniet nog wel op facebook van de andere foto's. Veel niet-Engelstaligen gebruiken het alfabet om de rest deelgenoot te maken van woorden en gebruiken in hun moedertaal. Zo zie ik ineens heel veel Nederland(s) voorbij komen, maar ook Frans en Spaans.

Ondertussen blog ik er lustig op los op mijn andere blog, aangemaakt voor de cursus. Dat gaat goed, gelukkig. Nog maar 4 weken en we zijn klaar. Dan zit er ruim een jaar op. Een jaar waarin we begonnen met algemene schrijftechnieken, vooral toegespitst op fictie, en ons nu specialiseren in het schrijven van Columns en Blogs. Eigenlijk hoef ik alleen mijn evaluatie nog maar te schrijven. Stiekem zit ik alweer te denken over een volgende cursus. Iets waarmee ik op het/dit blog verder kan. Daarnaast vraag ik me af wat ik met het andere blog ga doen. Voeg ik het samen met dit blog, houd ik het apart of stop ik er gewoon weer mee, omdat het te persoonlijk is?

Daar denk ik dus nog even over na. Zo'n beslissing hoeft natuurlijk niet nu al gemaakt. Zolang ik beide blogs maar een beetje actief houd, kunnen ze ook rustig naast elkaar bestaan. Fotograferen komt vanzelf weer en dan komt in elk geval hier wel weer een verhaaltje.


donderdag 8 oktober 2015

Kanker: wat doe jij?




Cancer sucksSinds jaar en dag is oktober de maand, waarin aandacht gevraagd wordt voor borstkanker. Tot enkele jaren terug zag je bekende vrouwen in reclamespotjes op tv, er waren activiteiten in het land en er was een tijdschrift 'Pink Ribbon'. Alles om aandacht te vragen voor deze vorm van kanker en wat je er als vrouw aan kunt doen, zoals regelmatig je borsten controleren. (dit jaar is me nog geen campagne opgevallen)

Sinds hyves en facebook vormden vrouwen ineens een soort geheim genootschap. Onderling sturen ze elkaar berichten, waarin ze oproepen tot een ludieke status. Ik herinner me als eerste de kleur van je BH, wat nog enigszins met borsten te maken heeft. Dit jaar kun je een hartje plaatsen of het aantal tatoeages dat je hebt met daarachter 'en ik ben er trots op'. Inmiddels doen er ook het hele jaar 'spelletjes' de ronde, met daarin bizarre zinnetjes als 'ik ga 3 maanden naar de Noordpool' of erger (als je ze liked, krijg je een lijstje met zinnen, waar je uit moet kiezen om deze zelf te plaatsen). Het rare is dat je aan anderen niet mag vertellen, waarom je deze specifieke status hebt. Zo vraag je wel aandacht voor de status, maar niet voor kanker, naar mijn idee. Ondertussen houdt men de mythe in stand, dat borstkanker alleen voor vrouwen is. Dit is helaas niet het geval.

Voor kanker in het algemeen zie je het hele jaar door verzoeken op facebook, om bepaalde plaatjes te delen als je tegen kanker bent. Ik deel deze nooit, maar lieve mensen, ik ben wél tégen kanker. Sterker nog, ik kan me niet voorstellen dat je iemand kunt vinden die vóór kanker is. Waarom zoiets wat vanzelf spreekt nog benadrukken?

Ondertussen veranderen momenteel diverse facebookvrienden in stripfiguren. Hiermee wordt aandacht gevraagd voor kinderkanker. Dat wordt wel verteld, geen mysterie daar.

Maar helpt dit ook tegen kanker? Stel dat 100% van je facebookvrienden het plaatje met 'ik ben tegen kanker' deelt, helpt dit kanker de wereld uit? Worden de kankercellen bang en verdwijnen? Was het maar zo eenvoudig. 

Wat helpt nou écht tegen kanker? Voor jezelf helpt gezond leven. Op de site van het KWF staan tips, maar wees niet verbaasd als een aantal van deze punten botsen met tips van de hart-, MDL- en hersenstichting. Gezond leven is zo makkelijk nog niet. Zoek de overeenkomsten, zou ik zeggen.

Daarnaast helpt onderzoek. Onderzoek naar de oorzaak van kanker en medicijnen om het te bestrijden. Dit sponsor je niet met een opvallende status of een leuke profielfoto met Idefix erop. Dit sponsor je door een (kleine) donatie op rekening van het KWF of KIKA

En mocht het je volgende maand opvallen dat ineens meer mannen dan normaal een snor dragen, dit is in het kader van 'Movember'. Mannen vragen op deze manier gedurende de maand november aandacht voor prostaatkanker. 


(afbeeldingen heb ik van internet geplukt)

woensdag 7 oktober 2015

Postcrossing: Graag geen dubbele

Gisteren besloot ik weer eens een adres te trekken. Er waren alweer diverse blije hurray's binnen (gelukkig blij) en nieuwe postzegels waren ook binnen, dus.. welgemoed klik ik op de knop "sent postcard".

Het eerste profiel was leuk en dan kom je al snel in de verleiding voor nóg één. Net zo'n Teletubbie, zeg maar, 'Nog een keer, Nog een keer'. Dit profiel viel ietsje tegen. Op zich aardig, niet gelijk een lijst van "dit niet en dat niet" maar wel als eerste zin, in hoofdletters: "kijk eerst eens door mijn ontvangen kaarten, want ik krijg steeds dubbelen" Nou vind ik het vanzelfsprekend, dat je eerst bij de ontvangen kaarten kijkt, dus tot zover geen probleem, alleen.. de dame wil géén kaarten van je land/omgeving, maar wél olifanten en daarvan heeft ze er inmiddels meer dan 2000. Dus...

Nou heb ik momenteel helemaal geen olifantenkaarten op voorraad en ze vindt andere dieren ook goed, dus waarom dan niet die? Nou, in totaal heeft ze 5420 kaarten ontvangen, dus ook zo'n 3000 kaarten van ándere dieren dan olifanten. (voor de rekenaars onder ons: ze heeft wel kaartjes gekregen van stadsgezichten, ik weet niet hoeveel) Het voordeel van kaarten van de omgeving is dat je met zo'n grootverzender zoekt op je eigen land en je weet al aardig wat ze gekregen hebben, maar de meeste dierenkaartjes zijn internationaal.

En nou twijfel ik. Tijdens mijn vele en diverse dierentuinbezoeken heb ik vaak de olifanten gefotografeerd. Er zitten een paar leuke exemplaren tussen, zo vind ik zelf,  dus daar kan best een kaartje van gedrukt worden. Alleen.. zelf heb ik alleen dun papier en bij een bedrijf heb je vaak een minimum van 10 stuks. Tien olifantenkaarten, is mijn foto echt zo leuk?

Kijk zelf:

Olifantenfamilie Dierentuin Emmen

Olifantenknuffen Dierenpark Emmen

Ja, de foto's zijn echt zo leuk, maar welke zal ik kiezen? Mijn dochter gaat voor de tweede. Laat ik maar eens naar haar luisteren.

Om het af te leren heb ik nog een paar adressen getrokken. Een minder leuk profiel uit Portugal, helaas. Hij doet alleen mee voor de postzegels, maar woont wel in Silves, waar wij ooit zo'n leuk feest meebeleefden. Twee anderen willen een kaartje van stad of omgeving en hadden leuke enthousiaste profielen. Mijn enthousiasme is nu ook weer terug. En het olifantenkaartje besteld.