Sneeuw is natuurlijk een leuk onderwerp voor play time, dat is buiten goed te zien. Kinderen maken sneeuwpoppen, sleeën, gooien sneeuwballen met elkaar en hun ouders. Ikzelf ben niet zo'n sneeuwliefhebber, hoewel ik het wel mooi vind, maar de hond wordt er wel speels van. Helaas snapt onze hond het concept 'spelen' nooit zo goed.
Dus, terwijl ik buiten moeite stond te doen met één hand sneeuwballen te gooien terwijl ik met de ander het fototoestel voor m'n neus (oog) balanceerde, keek hij mij vooral vragend aan van "Wat?.. gaan we niet naar huis?"
Misschien had ik deze fotokans ook na zijn eten moeten uitbuiten, want bij het tweede rondje speelde hij, geheel tegen zijn gewoonte, met verschillende hondjes. Ook wit. En die vallen dan ineens verbazend goed op, op de witte achtergrond. Maar toen lag mijn fototoestel dus thuis.
Binnen hebben dochter en ik nog wat moeite gedaan, maar als Milo het touw zo'n drie keer opgehaald heeft, vindt hij het wel genoeg. Hij vraagt zich dan enigszins verongelijkt af, zo lijkt het, waarom we dat ding steeds weggooien, terwijl hij het net opgehaald heeft. Ik kreeg hem dus helaas niet scherp in beeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten