Wij, als bomenliefhebbers in het klein, vonden dat natuurlijk hartstikke leuk. Ik besloot een oude appel- en perensoort te kopen en vroeg om een zo'n kort mogelijke onderstam, zodat er een bonsai met fruit van gemaakt kon worden. De heren fruitbehouders vonden dat wel geinig en deden het met liefde.
Thuisgekomen verzorgde ik m'n boompjes goed, maar helaas ging één van de twee dood. Doordat ik de labels was kwijtgeraakt, had ik géén idee welke nog over was. Om er zeker van te zijn dat deze wél zou overleven, plantte ik 'm in de tuin. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik er verder ook niet meer zo goed naar omkeek, tot hij ineens ver boven het onkruid (altijd in ruime mate aanwezig bij mij in de tuin) uitgroeide. De bonsai voorbij, zou je kunnen zeggen.
Raar genoeg kwamen er nooit bloesems en dus nooit vruchten in., juist met een ent moet dat in een jaar of twee al aan de orde zijn. Maar ineens, dit voorjaar, zag ik bloesems. En nu heb ik dus kleine appeltjes, zo lijkt het, en kan ik met trots zeggen dat ik een echte 'Groninger Kroon' in de tuin heb staan. Ik ben benieuwd hoe ze smaken.
Hoewel ik in die periode nog goed bijhield welke boompjes in wanneer potte en snoeide, heb ik er geen idee meer van welke perensoort ik kocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten