Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


maandag 21 september 2015

Postcrossing: expired

I like being a part of this society as sometimes it feels like talking to soul mates while reading the new message on the card I receive.- Dit schrijft Marina uit de Oekraïne in haar profiel. Er staat nog veel meer in. Dat ze zich nog een kind voelt, in een volwassen lichaam. Dat ze gek is op haar hond en dat ze gek is op onder andere vuurtorens, Agatha Christi en ballet.


Een jaar terug stuurde ik haar dit kaartje van flessenpost op het strand. Lezend op haar profiel heb ik nu geen idee waarom ik toen juist deze kaart uitzocht. Misschien omdat ze tussen haar favorieten 2 van dergelijke kaartjes heeft staan. Mogelijk heeft ze inmiddels haar profiel aangepast en is dé zin, waardoor ik juist voor dit kaartje koos, vervangen door een ander.

Ik ben dol op dit kaartje, daarom denk ik ook snel dat anderen het ook leuk zouden vinden. Dat is zo hoe het menselijk brein (of in elk geval dat van mij) werkt.

Als bij postcrossing een kaartje na 60 dagen niet is geregistreerd, raakt het 'expired'. Over datum. Natuurlijk kan de ontvanger het kaartje nog steeds krijgen en registreren, post duurt helaas maar al te vaak langer, maar gemiddeld doen kaartjes er minder lang over. Om nou te voorkomen dat al je kaarten zo lang onderweg zijn, en je zelf maar geen kaartjes kunt sturen, krijg je bij een expired kaartje wel weer de mogelijkheid om een adres aan te vragen. Je mag maar een beperkt aantal kaartjes onderweg hebben en zeker in het begin, wanneer het maximum 5 is, hakt zo'n kaartje dat er lang over doet erin. Je zit te wachten op een hurray, zodat je zelf een kaartje kunt ontvangen én sturen.

Wanneer een kaartje binnen een jaar niet geregistreerd wordt, is de ontvanger vaak ook al enige tijd niet actief. Zo stuurde ik een kaartje naar de Filipijnen ongeveer een dag nadat de beoogde ontvanger voor het laatst was gezien op de website. Jammer, maar zo gaat dat soms. Marina is een uur terug voor het laatst gezien, daar ligt het in dit geval niet aan. Voor haar vind ik het dus ook heel jammer, dat ze mijn kaartje niet kreeg. Een kaartje in je brievenbus blijft elke keer toch een klein feestje, vind ik. Het kan natuurlijk zijn dat ze vergeten is mijn kaartje te registreren, ligt hij ergens onderop een stapel post of achter de boekenkast. Op internet maak ik met een aantal andere postrcrossers grapjes, over wat er nog meer gebeurd kan zijn.

- de postbode verzamelt de mooiste kaartjes en stalt ze uit op zijn schoorsteenmantel
- er is in een grote loods, waar kaartjes in verdwalen
- de postbode is het kaartje verloren
- het ezeltje at de kaart op... (jaja, we weten wel dat ze overal inmiddels modern vervoer hebben)

Na een jaar verdwijnt je kaartje van de lijst 'reizende kaartjes'. Morgen is dat met deze kaart het geval. Marina zal nooit weten dat dit kaartje voor haar bestemd was en ook bij mij raakt hij in de vergetelheid. Daarom voor speciaal dit kaartje, en alle kaartjes die nog kwijt raken, een eigen blog.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten