De eerste keer dat we in Tsjechië waren, bezochten we kasteel Hluboká op advies van andere campinggasten. We namen een Engelstalige rondleiding en fluisterend legden man en ik de kinderen uit welke sprookjesachtige verhalen er werden verteld.
Vooral over de familie Schwarzenberg, die het kasteel vanuit de renaissance in de romantische stijl verbouwd. Over Eleonora, die zo mooi was. Pauline, getalenteerd, moeder van vele kinderen, wiens schilderijen er hangen. Zij stierf met 35 jaar bij een bal, waar zij haar dochter het leven redde. Negen kinderen had ze al! Deze eerste eerste toer vertelde ook over de andere kastelen, die Schwarzenberg bezat of liet bouwen. Cesky Krumlov, bijvoorbeeld. En het jachtkasteel Ohrada, waar nu een dierentuin in gevestigd is. Sappige details kwamen voorbij.
Het tweede jaar kozen we voor een Nederlandstalige rondleiding en weer moesten we de kinderen fluisterend bijpraten. Door het overduidelijke accent, was het Nederlands niet echt begrijpelijk voor hen. Dit jaar namen we, voor de verstaanbaarheid, maar weer een Engelse toer. De kinderen verstaan dit nu gewoon zelf, dat scheelt.
We hadden een goede gids, met een goed geheugen voor data. Zo is Adolf, de laatste Schwartsenberg, die in 1946 (?) naar Amerika vertrok, veelvuldig genoemd. En de moderne Ida, die elektriciteit in het kasteel introduceerde. Het enige 'sappige' dat we hoorden was van de 82 jarige, die met een jongeman trouwde, en hem drie jaar later rijk achterliet.
Het kasteel is geweldig, er is een geweldige bibliotheek waarin 1400 boeken staan. Een grote eetzaal met een tafel, die uit te schuiven is tot een eetplek voor 72 personen! De piano wordt nog regelmatig gebruikt voor concerten. In de slaapkamer van Eleonora zie je de deurtjes, waardoor bedienden de kamer betraden. Er is een kamer vol met Delfts blauw, veel houtsnijwerk (een spiegellijst, die door 7 man in 17 maanden gemaakt is) en veel, heel veel rijkdom.
Tijdens een rondleiding zie je maar een fractie van het kasteel. Het slotakkoord wordt verzorgd door de wapenkamer. Opmerkelijk is de 'centrale verwarming' dat met luchtkanalen vanuit de kelder de temperatuur in het kasteel regelt.
Foto's mag je helaas binnen niet maken. Maar goed ook, ik zou voor elke kamer een uur nodig kunnen hebben. En dan heb ik het nog niet eens over de uitzichten.
Zo ziet het kasteel er van buiten uit. Gebouwd (of verbouwd) in de Tudorstijl, omdat Schwarzenberg zich wilde meten aan de Engelse pracht en praal. Geen idee of dat gelukt is, want Windsor Castle heb ik nog nooit van dichtbij gezien. Hluboká wel.
En dan koffie drinken uit een kopje met daarop een schilderij van Vincent van Gogh afgebeeld. Erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten