Mijn dagelijkse foto of project

Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.

Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.

Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.

Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!


donderdag 17 april 2014

Something I learned

Ik woon in een criminele wijk, zegt men. Je eigendommen worden onder je handen weggejat, drugs word je op straat opgedrongen terwijl de dealers (nog net niet) schietend om je heen rennen. Dat lijkt soms zo het beeld, dat bij andere stadsgenoten speelt.

En het is waar; een paar weken terug werden uit de tuin van mijn buren tuinmeubels gestolen, regelmatig hoor je van fietsen die uit schuurtjes verdwijnen en er wordt om ons heen regelmatig ingebroken zo lijkt het. Gelukkig hebben wij persoonlijk met dit soort overlast nog geen ervaring. Nouja, er is één keer een fiets gestolen. Dat is waar. Niet voor onze deur, niet uit onze tuin, maar wel goed balen.

Toch stop ik tijdens het boodschappen doen, tussen twee winkels door, m'n boodschappen in de fietstas, ik word overal op straat vriendelijk aangesproken en echt onveilig heb ik me nog nooit gevoeld.Vandaag besloot ik de proef op de som te nemen. Ik had een tas van een dure schoenwinkel met daarin een schoenendoos van een duur merk. Ik had geen zin deze best onhandige tas mee te nemen de winkel in. Ik haalde dus mijn versgekochte sandalen uit de doos en liet de tas in de fietstas zitten.

Terug bij de fiets gekomen zag ik dat mijn test nog maar een 'test-light' was. Op een andere fiets stond voorop gewoon een soort van laptoptas. De eigenaar was nergens te bekennen. Niemand leek zich druk te maken om die tas, geen spiedende blikken van 'onguur' volk schoten rond, terwijl iemand voorzichtig de fiets en tas benaderde. Alles was rustig. Alles bleef rustig. Even later zag ik de eigenaar van de fiets, met tas nog voorop, rustig wegfietsen. Nouja, dan ga ik er dus van uit dat dat de eigenaar was.

Wat leerde ik dus vandaag? Dat mijn wijk misschien toch niet zo crimineel is, als iedereen denkt.

Oorspronkelijk wilde ik voor wat ik leerde, fietsen gebruiken. Bijna alle Nederlanders leren op jonge leeftijd fietsen, tenslotte. Leuk voor een internationaal publiek. En zo leerde ik vandaag dus ook dat een schaduwselfie maken van jezelf aan het fietsen, terwijl er een heftige wind is, behoorlijk lastig kan zijn. Na wat onthoofde pogingen, en bijna een ritje door de berm, is dit het beste resultaat van vandaag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten