Losse contacten

We lopen net buiten, de hond en ik, als hij in de verte zijn 'vriendinnetje' ziet. Hij heeft gelijk haast, móet haar even snuffelen. Ik 'ren' erachteraan. (ik ren niet op de vroege morgen, maar verhoog mijn tempo een beetje)

Terwijl de honden elkaar blij begroeten, beginnen baas en ik een gesprekje. Dat er jonge meerkoetjes zijn, maar van welk nest? Kennelijk zitten ze terug onder moeders vleugels. Of ze zijn al gepakt door de aanwezige kraaien.We zien ze in elk geval niet zwemmen, terwijl ze er gisteren kennelijk wel waren.

De honden vinden inmiddels het gras en wat boompjes belangrijker en wij gaan ieder ons weegs.. en daar komt alweer een volgende hond met baas aan. Terwijl ook hier vrolijk kwispelend snuiten tegen elkaar gedrukt worden, merken wij op dat het wel herfst lijkt. Niet alleen het weer is kouder en  natter vandaag, er is ook een veldje dat volstaat met paddenstoelen! De winterakoniet is daar net uitgebloeid. 

Nadat we elk weer een andere kant op gelopen zijn, begroet ik de ijverige mevrouw, die alweer druk bezig is in de tuin. Aan haar eigen tuin heeft ze niet genoeg. De gemeentetuin is haar project. Hanekam wordt verwijderd. De strook staat vol met vrolijke bloemetjes. Ik complimenteer haar met haar werkzaamheden. Verbaas me er altijd over dat iemand er zo vroeg al uit kan zijn, zonder dat daar noodzaak voor is. Maar voor haar is het geen werk, heeft ze me ooit bezworen. Het is puur hobby.

Ik ken deze mensen niet en zij kennen mij niet. Voor hen ben ik waarschijnlijk 'die vrouw van dat witte hondje' misschien weten ze z'n naam en mogelijk ben ik de 'moeder van .. ' Kinderen hebben kan je ook een bekendheid in de buurt maken. Op mijn rondjes kom ik regelmatig 'de man met de herders', 'de man met dat keffende jackrusseltje' en natuurlijk en 'de baas van Bella' tegen. Losse contacten.

Het rondje was maar kort vanmorgen. Opstaan ging wat moeilijk en dus is er minder tijd. We zijn alweer thuis. De hond gaat blij eten en ik naar het werk. De ochtendgesprekjes met deze mensen, die ik verder niet ken maar bijna dagelijks spreek, nog in m'n hoofd.