In de gemeente Groningen zie je ze steeds meer, moestuintjes ten behoeve van de eetbare stad. Stadstuintjes vervangen rommelig groen, geflankeerd door appelbomen en bessenstruiken. Initiatieven van bewoners, gesteund door de gemeente en de Natuur- en Milieufederatie. Niet alleen is het leuk en gezellig, tuinieren met de buurt, je houdt er nog verse groenten en fruit aan over ook. Dit eetbare groen wordt niet alleen gezamenlijk verzorgd, het wordt vaak ook nog gezamenlijk genuttigd. Dat lijkt me leuk!
Toch is er meer eetbaar groen in de omgeving. Het lijkt wel of weinig mensen hiervan weten. Ook tussen de 'normale' gemeentebomen kun je appels vinden. En deze mag je gewoon plukken. Van oudsher werden er al beukenootjes en tamme kastanjes gezocht, tenminste, door mijn familie. Sinds ik in mijn huidige wijk woon, ben ik er achter dat het ook wemelt van de hazelnootstruiken, de hazelaar ja. Die link heb ik dus vroeger nooit gelegd, hoe groen mijn interesse ook was.
Toen ik hier net woonde zag ik groepjes vrouwen-met-hoofddoek gezamenlijk plukken, het valt me nu op dat niemand dat meer lijkt te doen. En dus liggen ze daar, voor het oprapen: de hazelnoten.
Ik vind ze niet zo lekker, dus ik laat ze liggen voor de liefhebber. En maak een foto, uiteraard, van dit toch we herfstige plaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten