Vorig zomer ging tijdens mijn vakantie mijn telefoon kapot. Hij deed niet meer dan z'n logo geven. Dit zette ik, met de laptop, ter informatie op facebook. De eerste en meeste reacties waren "lekker rustig"
Dat snap ik dus niet. Ik vond het helemaal niet rustig. Ik was onbereikbaar op vakantie, ik kon niet even snel een 'snapshot' nemen, maar moest steeds m'n camera meenemen en bijvoorbeeld 'instagram', daar kon ik helemaal niets meer mee. Ik werd hiervan heel onrustig zelfs.
Wanneer ik m'n telefoon niet wil, zet ik het geluid uit. Sowieso vergeet ik 's morgens het geluid vaak aan te zetten. De telefoon gaat wel overal mee naar toe. Dat wel. Zo bepaal ik zelf of en wanneer ik gestoord wil worden. Als ik een telefoontje of bericht verwacht, dan zet ik het geluid aan. Als dat op een plek is, waar ik niet continue gestoord wil worden, dan check ik mijn telefoon om de zoveel tijd. Wel zien dat iemand je probeert te bereiken en op je eigen moment contact hebben. Dat is ook het mooie van email, sms en whatsapp, wat mij betreft. Die hoef je niet 'aan te nemen' op elk moment dat men contact zoekt.
Er schijnen mensen te zijn, die dit anders beleven en een kapotte of vergeten telefoon dus als 'rustig' ervaren. Een tijdje terug zag ik dat het nog erger kan. Er is een app te downloaden, voor $10, die acht uur lang je internet uitzet. Deze app wordt enthousiast gedownload. Dus mensen, die eerst een telefoon of tablet met internetverbinding aanschaffen én betalen voor dat internet, betalen vervolgens weer voor een app om een tijdje geen internet te hebben.
Dat klinkt mij in de oren als naar een café gaan, waar je eerst een ober betaalt om je een drankje te brengen en vervolgens een voorbijganger betaalt om het drankje weer mee te nemen. Of iemand betalen om bij je huis langs te gaan om overdag de verlichting uit te doen, omdat je die dan toch niet nodig hebt. Wel zo rustig, geen verlichting aan overdag.
Mijn dagelijkse foto of project
Wat wil ik? Fotograferen en schrijven!
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.
Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.
Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.
Een tijdje deed ik dit met veel plezier op de website van mijn werkgever maar hiervoor was helaas geen vacatureruimte. Toen besloot ik dan maar een eigen blog te beginnen. Gewoon voor mijn lol.
Een tijdje heb ik door FMSphotoaday dagelijks foto's geplaatst. De Australische Chantelle Ellen plaatst elke maand een lijstje op internet, met opdrachten voor elke dag. Op een gegeven moment lukte me dat niet meer. Nu plaats ik gewoon foto's, wanneer het zo uitkomt. Over het algemeen gemaakt met de mobiele telefoon, want dat gaat sneller.
Daarnaast vul ik aan met kaarten, die ik stuur of ontvang via Postcrossing, een ansichtkaarten-uitwisseling met mensen over de hele wereld. Op mijn twee andere blogs schrijf ik over mijn leven en het lezen van boeken.
Alle foto's op het blog zijn van mij, tenzij anders vermeldt. Niet zomaar door anderen te gebruiken dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten