Bij mijn vorige bezoek aan het museum kocht ik een ansichtkaart van het kunstwerk 'portable city' van Yin Xiuzhen. Ik hoopte dat ik deze in het echt zou kunnen zien. En ik had geluk. Met mijn neus stond ik er bovenop. Alle gebouwen, de straten, het water, alles gemaakt van kleren, gekocht in Groningen. Bij de stadsrand zijn de labels van de kleren te zien.
De ingang van de collectie begint met portretten van bekende Groningers. De namen brengen bij mij straten voor ogen. Of een kanaal, zoals met Van Starkenborgh. Zowel de geportretteerden als de schilders zijn me op die manier bekend. Niet iedereen trouwens. Van Delden zei mij niets. En er waren twee portretten van. Goed geschilderd, want zonder dat ik de naam zag, zag ik al een familiegelijkenis bij de mannen. De achternaam van hun vrouwen deed mij wel even achter het oor krabben. Jan is waarschijnlijk de zoon van Izak en Sara. Maar Sophia, zou dat (ook) zijn nicht zijn?
Bij alle echtparen viel mij ook op dat de vrouwen hun eigen achternaam hielden, kennelijk.
Na deze zalen met portretten, andere kunstschatten van het museum. Een zaal met zilver, met de Martinitoren centraal als pronkstuk.
Hierna volgde een zaal met geschiedenis. Veel daarvan zag ik al bij het 'Verdronken land' en andere tentoonstellingen. Dan nog wat bijzonder werk: van Warhol en een kunstgroep rond Medini. Erg kleurrijk en mooi. Grappig ook wel.
Ook de andere tentoonstellingen heb ik bekeken. Fashion House van Marga Weimans liep ik snel door. Ik heb niet zoveel met mode. En hoewel deze mode deels als beeldhouwwerk gezien kon worden, boeide het me niet genoeg. Langs De Ploeg wandelde ik ook in redelijk tempo. Hoewel er (volgens mij?) andere schilderijen te zien waren, heb ik hier de vorige keer al lang bij stilgestaan.
Bij de expositie 'Student en Stad', in het kader van 400 jaar Rijksuniversiteit Groningen' kwam ik erachter dat ook mijn studententijd al bij deze geschiedenis hoort. Hoewel ik natuurlijk niet aan de RUG studeerde, protesteerde ik ook op het Broerplein tegen minister Deetman. (en later in Den Haag)
Capita Selecta ll is ook uit de collectie van het museum zelf. Hier is gekozen voor meer kunstvormen dan alleen schilderkunst. Deze drie 'tafeltjes' van Joris Laarman, gemaakt van 'geblokt metaal' van groot naar klein. Op de tafelbladen was 'pacman' te zien, wat het pixeleffect voor mij benadrukte en het geheel bovendien nog speelser maakte.
Genietend zat ik even in de zaal van dit levensgrote schaakspel, waar grappige afbeeldingen op geschilderd zijn. Ik ben vergeten de beschrijving te fotograferen, ik weet dus niet precies meer waar het voor stond, maar ik heb lang naar zitten kijken.
Ook deze 'jurk van water' sprong er voor mij nog uit. Ik was duidelijk moe, want ook bij deze vergat ik de beschrijving mee te nemen. Grappig was een klein jongetje, dat weer terugrende naar zijn oma, roepend dat er een hele rare jurk te zien was.
Al met al weer een welbestede middag. Een 'delight', paste mooi bij FMSphotoaday. Gelukkig kan ik met mijn museumkaart makkelijk snel nog een keer heen, want de tentoonstellingen die op stapel staan, wil ik ook wel graag zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten