Ik ben eruit!

Zoals bij veel gezinnen is het leven bij ons in huis van tijd tot tijd druk. Beide ouders werken, de kinderen gaan naar school en allemaal sporten we drie keer per week.

Door de weeks leven we volgens een 'spoorboekje' zoals een collega dat eens zo mooi uitdrukte. Werk/school, eten en sport, het volgt elkaar bijna zonder tussenpauze op. Dit gelukkig niet elke dag, maar daar mankeert het niet veel aan. Met daarnaast nog een sociaal leven en de noodzaak voor wat rust in huis en hoofd, komt er wel eens wat in het gedrang. Het is in huis geen vieze bende, maar een modelwoning, waar nooit een vlokje stof te bespeuren valt, nooit eens sokken onder de bank blijken te liggen of borden op het aanrecht blijven staan, zo zullen we nooit leven.

Ik heb me wel eens afgevraagd hoe we één en ander nog wat beter zouden kunnen regelen. Wat zou nou echt helpen. En ik droomde weg.. Ik droomde over iemand die elke dag even een stofzuiger door het huis haalt, een sopje door de keuken, die de was wast en direct uit de droger opvouwt en in de kasten legt. Iemand die overdag verse boodschappen haalt en het eten op tafel heeft staan als ik thuiskom in mijn fris ruikende, blinkende stede. Kortom, realiseerde ik mij, ik zoek een moeder!
En zo belandde ik weer terug in de realiteit tussen een berg nog te vouwen was. De moeder in huis, dat ben ik dus.