Childhood

Mijn kindertijd was fijn, geweldig zelfs. Groeide op in een nieuwbouwwijk, veel modder om ons heen, waar ik 'Cowboytje' speelde met mijn vriendin en een aantal jongens. Ja, ik kwam altijd vies thuis.

Als ik niet buiten vies aan 't worden was, dan las ik. Ik las heel veel. Zoals op de foto te zien: De Dolle Tweeling is letterlijk stukgelezen. Ook Winnetou ging eraan, maar die waren van mijn zus, dus konden niet op de foto. Daarnaast veel verhalen van avontuurlijke kinderen, bijna allemaal geschreven door Enid Blyton. Later kwam daar Stephen King en Roald Dahl bij. En langzamerhand moest de boekenkast groter en groter.
Om de Bob Evers serie kan ik nog steeds heel veel lol hebben, hoe gedateerd de verhalen en inzichten ook zijn. 

Tussendoor speelde ik, weer met mijn vriendin, met Barbies. Niet de echte, trouwens. Ik had een hele sportieve, niet met hoge hakken, die in mijn herinnering Dusty heette. Jack was haar man. Ik vond Ken maar niets, namelijk.

Edit: even googlen levert deze display van Dusty's op. Een sportieve meid, die kon tennissen, softballen en veel meer. Ik had de pop, die het meest links staat.