Ik vind het niet alleen leuk om kaartjes uit de hele wereld te ontvangen en te zien dat mensen moeite voor me deden. Ik vind het minstens zo leuk om een nieuw adres aan te vragen "welk land zou het zijn?", het profiel te bekijken, een kaartje uit te zoeken, er wat leuks van te maken, te sturen en vervolgens ongeduldig te wachten tot de 'hurray' in de digitale postbus komt. Is deze enthousiast? Is de ontvanger net zo enthousiast als ik over de kaart die ik uitzocht? Had ik het goed geschoten?
En tussendoor is het sowieso leuk om in kaartenwinkels te anticiperen op mogelijke verzoeken en alvast wat kaartjes te kopen. In de 827 dagen dat ik lid ben is mijn voorraad kaartjes niet kleiner geworden, eerder groter. Na zo'n 2 jaar heb je al vele voorkeuren voorbij zien komen en het is leuk om op voorhand voor een volgend verzoek al een kaartje te hebben.
Vandaag ging Shirley Tempel naar Kazachstan (een nieuw land voor mij om heen te sturen), een klompenmaker naar Japan en een stadsgezicht naar Indonesië.
Vorige maand bezocht ik ook het forum van postcrossing eens en daar ontdekte ik de 'Random act of Smileness' (RAS). Al jarenlang kiezen mensen elke maand een goed doel, waar iedereen kaartjes heen kan sturen. Vorige maand waren het zieke kinderen in Polen. Er is een site waar deze opstaan, elk kind zette hierop wat hij of zij leuk vindt. De kinderen kregen elk zo'n 2-3 kaarten.
Deze maand een dagbesteding/school in Kenia. Zij vragen om educatieve kaarten. Ik stuurde het alfabet, getekend met veel dieren uit Flow magazine, en een Nederlandse vlag.
(een opmerkzame lezer zal het zijn opgevallen dat ik 'Me' overgeslagen heb.. )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten